Het is alweer een ruime maand geleden sinds ik bepakt en bezakt op Schiphol stond om de meest bijzondere reis van mijn leven te maken: een perstrip naar Johannesburg, Zuid-Afrika. Bijzonder omdat ik voor het eerst zo ver weg ging, helemaal alleen, in opdracht voor mijn blog.
Ondanks de korte trip heb ik enorm veel kunnen zien en doen, waar ik jullie graag nog meer over vertel. Leuke hotspots, must-sees en handige tips (hoe overleef je zo’n nachtvlucht van 11 uur??): daarover later meer. Eerst een uitgebreid verslag in dagboekvorm van mijn trip naar Johannesburg. Omdat ik niet uitgepraat raak over deze reis vandaag deel 1, de rest volgt!
Op uitnodiging van MijnZuidAfrika.nl en South African Tourism zou ik Johannesburg gaan verkennen. Hier gingen natuurlijk een aantal maanden aan voorbereidingen vooraf, maar ik ging redelijk blanco op reis. Ik wilde me niet te veel inlezen, maar gewoon alles op me af laten komen. Dit resulteerde in een heleboel ‘aha-erlebnis-momentjes’, waarin ik me af en toe vrij naïef voelde, later meer daarover ;-)
De vlucht naar Johannesburg is lang, zo’n elf uur in totaal. Ik vloog eerst een uurtje naar Zurich, daar had ik een korte overstap op de uiteindelijke vlucht naar Johannesburg. Ondanks de lange vlucht vond ik de reis zeer goed te doen. Doordat je ‘s nachts vliegt en er niet of nauwelijks tijdsverschil is (enkel in onze winter is er een uur tijdsverschil) verlies je weinig tijd aan de reis. Zo stapte ik vrijdagavond in het vliegtuig, en kon ik zaterdagochtend meteen op pad – maar dan helemaal aan de andere kant van de wereld.
Ik vloog met Swiss air, wat me prima beviel. Goed: slapen in een vliegtuig blijft een kunst (die ik nog niet helemaal onder de knie heb), maar al met al kwam ik redelijk fris en fruitig aan in Johannesburg.
Mijn eerste aha-erlebnis vond plaats in het vliegtuig toen we boven centraal Afrika vlogen. Ik verwachtte een heldere lucht en een zanderige aarde, maar in plaats daarvan was het de helft van de tijd bewolkt en was de aarde zo nu en dan behoorlijk groen of bebouwd.
Op het vliegveld werd ik opgewacht door mijn gids Nelson, die met een bordje met ‘Miss Van den Hoogen’ in z’n handen stond. Voelde me bijna een celebrity, haha. Ik heb helaas geen foto van of met Nelson, maar wat een leuke en lieve man was dat. Ik heb een enorm goede gids aan hem gehad!
Ik dropte m’n spullen in het hostel, switchte m’n joggingbroek voor een jurkje (hallo 25 graden!!) en ging door naar m’n eerste stop van mijn lijstje: het Apartheid museum.
Wat gelijk ook een diepe indruk op me maakte, en wat me ook de hele week is bijgebleven. Ook hier weer genoeg aha-erlebnis-momentjes: zo dacht ik dat men in Zuid-Afrika Engels of Afrikaans sprak – eh nee dus. Engels wel, maar Afrikaans vooral door de ‘witte’ bevolking. In totaal worden zo’n 12 verschillende talen gesproken, waarvan Zulu een van de meest voorkomende is – naast het Engels dus.
Sowieso viel het me op hoe weinig ik wist over de Apartheid. Ik heb eindexamen gedaan in geschiedenis. Omdat ik bijzonder goed mijn best deed op school heb ik maar liefst 8 jaar geschiedenis gehad op VWO-niveau, maar de apartheid is eigenlijk amper voorbij gekomen. En dat terwijl het eigenlijk ook onze geschiedenis is..
Na het Apartheid museum was het tijd voor iets luchtigers: lunch bij de hippe Neighbourgoods market bij Braamfontein. Met gezellige lichtjes, foodtrucks en kraampjes met zelfgemaakte kleding en sieraden voelde het bijna Amsterdams aan. Maar dan natuurlijk met een lekker zonnetje, midden in januari. Hier komen alle hippe ‘Jozi’s’ op af, en ik geef ze groot gelijk: als ik in Johannesburg woonde zou ik hier ook elk weekend te vinden zijn!
Zelfs de opmaak van het gerecht was hip: het werd geserveerd op een clipboard. Het eten was trouwens super lekker, en zo goedkoop. Ik heb voor vijf dagen, waar ik bijna elke dag drie maaltijden heb genuttigd, minder dan €150 uitgegeven.
‘s Avonds at ik een heerlijke verse pizza bij Chalkboard. Ook dit was weer heel hip: ik had een pizza caprese mét avocado! Dat ik hier zelf nog nooit aan gedacht had.. Wederom een goedkope maaltijd: voor deze verse steenoven pizza inclusief BOS ice tea betaalde ik ongeveer €5,50. En dat is grappig, want die BOS ice tea blikjes zijn ook hier in Nederland te koop, en dan betaal je vaak al snel €2,50 voor het drankje alleen.
Zoals je ziet werd ik vergezeld door m’n notitieboekje en pen, zo voor het eerst alleen eten was nog een beetje gek. Al was dat vooral mijn gevoel, want er was niemand die er van opkeek. Sterker nog, er kwamen anderen gezellig bij me aan tafel zitten.
Na een lange dag (en toch al niet zo’n goede nacht) plofte ik ‘s avonds doodmoe in bed. Met op de achtergrond Justin Bieber’s Sorry besefte ik dat de cultuurshock tot nu toe nog niet zo groot was..
De volgende ochtend was ik alweer vroeg wakker. Het is in Zuid-Afrika zomer en dus lekker vroeg licht. Ik ging op zoek naar een lekker ontbijtje, wat met alle leuke barretjes en eettentjes in de straat waar mijn hostel zich bevond niet zo moeilijk was. Ik verbleef in de wijk Maboneng, een leuke hipsterbuurt welke ook zeer ‘toeristvriendelijk’ is. Hier kun je veilig rondlopen en vind je de ene na de andere leuke hotspot.
Ik eindigde uiteindelijk bij een soort omgebouwde truck, waarop een container was gezet zodat er een mini restaurantje ontstond.
Wat een luxe om zo te ontbijten in het zonnetje! Zoals je ziet: nog steeds vergezeld door m’n notitieboekje, al raakte ik al snel aan de praat met wat locals waardoor ik geen tijd had om aantekeningen te maken. Dat viel me gelijk op: de Zuid-Afrikanen zijn zo vriendelijk! Althans, degenen die ik heb ontmoet.
Vriendelijk, en vooral ook heel nieuwsgierig naar het leven in Europa. Wat grappig was, want ik was natuurlijk erg nieuwsgierig naar het leven hier. Zo stelden we vragen over en weer naar elkaars dagelijkse bezigheden, en was m’n ontbijtje binnen no time op. Zo alleen is dat alleen eten nog niet ;-)
Na het ontbijt ging ik een stukje rijden met Nelson. Johannesburg is met ongeveer 10 miljoen inwoners (wanneer je alle suburbs meetelt) een enorme stad, maar met ruim 12 miljoen bomen eigenlijk een groot park. Dat was ook het eerste wat me opviel vanuit het vliegtuig: wat is het er groen!
Toch is dat helaas niet waar Johannesburg om bekend staat. Je leest vooral berichten over armoede en criminaliteit. Hoewel Johannesburg nog steeds een gevaarlijke stad is, wordt er hard gewerkt om de criminaliteit aan te pakken. Zeker na het WK in 2010 is er een hoop verbeterd.
Nelson nam me mee naar de wijk Hillbrow in het centrum. Vroeger een geliefde plek om uit te gaan, met veel barretjes en clubs. Inmiddels is dit al lang niet meer de plek waar je naartoe gaat om te stappen, het zou hier zelfs zo gevaarlijk zijn dat stoppen voor rood licht geen optie is omdat de kans om beroofd te worden te groot is.
Je snapt dat ik enigszins gespannen in de auto stapte. Hoewel de flatgebouwen er slecht onderhouden uitzagen, vond ik het het alleszins meevallen. We zijn op gegeven moment zelfs uitgestapt om wat foto’s te maken. Wel viel me op dat hier duidelijk nooit toeristen komen, en dat dat hoogstwaarschijnlijk ook geen idee is. Toch voelde ik me niet onveilig, en had mijn gids me hier niet mee naartoe genomen als er serieus gevaar dreigde.
Nou zou ik een bezoekje aan Hillbrow misschien niet per se op de must see-lijst zetten, de criminaliteit is duidelijk nog steeds aanwezig – maar de echte horrorverhalen komen steeds minder voor. Gelukkig!
Tijd voor iets luchtigers: lunch! ‘s Middags lunchten we bij Canteen, een leuke lunchroom met mooie binnentuin. Aan die binnentuin bevond zich ook een galerie en jawel: weer een foodmarket! Erg hip allemaal, wat duidelijk veel expats en toeristen trok. Ook dit voelde weer bijna als Amsterdam!
Nelson en ik namen allebei een heerlijke salade. Check hoe braaf Nelson wacht met eten totdat ik de foto heb gemaakt, haha. Het duurde even totdat ik Nelson het begrip ‘blogger’ (en waarom we van alles foto’s maken) had uitgelegd.. ;-)
Na de lunch liepen we nog even over de foodmarket, waar nog meer lekker eten werd verkocht. Beetje jammer dat ik al vol zat. Wel nam ik homemade lolly’s in de smaak Gin & Tonic mee, haha!
Na de lunch brachten we een bezoekje aan het Carlton Centre, een enorme wolkenkrabber dat met zijn lengte van 223 meter niet alleen de langste toren van Zuid-Afrika is, maar van het hele continent Afrika. Het wordt ook wel ‘the Top of Africa’ genoemd. Helaas staat het gebouw zoals vele gebouwen grotendeels leeg, maar vanaf de hoogste verdieping heb je fantastisch uitzicht over de enorme stad. Zo zie je ook goed hoe groen de stad eigenlijk is!
Omdat het nog steeds vroeg in de middag was, stapten we in de auto en reden we naar Pretoria. Hier was duidelijk meer invloed van de Afrikaners zichtbaar. Zo bezocht ik het Voortrekkers monument, een enorm gebouw ter nagedachtenis aan de Voortrekkers. Dit waren Nederlandstalige Afrikaner boeren, die rond 1830 vanuit Kaapstad richting Pretoria vertrokken omdat de Britten Kaapstad annexeerden.
Ook hier had ik weer een aha-erlebnis-momentje: Afrikaners waren niet per se Nederlanders. De meeste Afrikaners zijn op het continent zelf geboren, maar hun voorouders zijn een mix van allerlei verschillende Europese culturen.
Het leuke aan zo’n stukje Afrikaanse geschiedenis: bordjes met Afrikaanse teksten! Ik moest hier wel een beetje om gniffelen. Afrikaans heeft iets kinderlijks. Overigens is gesproken Afrikaans nog best lastig om te verstaan. Het lijkt dan meer op een Scandinavisch brabbeltaaltje, waar je af en toe een paar woorden van verstaat.
We namen ook nog een kijkje in het huis van Paul Kruger, voormalig president van de Zuid-Afrikaanse republiek. De naam Kruger kennen we natuurlijk allemaal van het Kruger Nationaal Park, maar ook Kruger was kind van twee Nederlandse ouders. Daarom lagen er zelfs foldertjes in het Nederlands! Ik verwijs je even door naar Wikipedia als je meer over hem wilt weten, anders komt er geen eind aan deze post ;-).
Omdat Pretoria de bestuurlijke hoofdstad van Zuid-Afrika is (jawel, dit land heeft maar liefst drie hoofdsteden!) kon een bezoekje aan het uniegebouw (het presidentieel paleis) niet ontbreken. Al was het maar voor het prachtige uitzicht en het reusachtige standbeeld van Nelson Mandela.
Na een lange dag vol indrukken was het tijd voor een goed bord eten. Ik vroeg om iets typisch Afrikaans, dus eindigden we in een restaurant in Soweto. Het restaurant had een buffet, zodat ik van alles wat kon proberen. Ik heb eigenlijk geen idee hoe het allemaal heette, maar Afrikaans eten is vooral stevig en plakkerig. Goed eten voor een koude Hollandse winter, zegmaar.
Ik vond het eten erg lekker, al is het vooral veel vlees met rijst of aardappelen, weinig groentes.
Zoals je ziet waren mijn dagen erg lang, en heb ik onwijs veel gezien en gedaan. Dit is pas een verslag van de eerste twee dagen! Om jullie niet in een keer te belasten met een stapel foto’s en 5000 woorden deel ik het verslag op in twee delen. Volgende week volgt de rest! Kan je niet wachten om zelf dit prachtige land te ontdekken (sla dan alsjeblieft Johannesburg niet over!), neem dan alvast een kijkje op MijnZuidAfrika.nl voor nog meer inspiratie en een heleboel handige tips.
Dit bericht heeft 26 reacties
Wauw! Heel leuk om te lezen, zeker ook omdat je er zo’n uitgebreid verslag van hebt gemaakt. In je eentje ergens dineren lijkt me ook heel awkward, maar ik vind de notitieboekjes-strategie wel een hele goede, haha!
Wat een ongelooflijk fijn en tof verslag zeg. Kan nu al niet wachten op het volgende deel ;-) Ik ben zelf nog nooit die kant op geweest, maar ben er wel heel erg benieuwd naar. Wat bizar trouwens over die criminaliteit. Heeft dat ook een reden waarom het opeens is veranderd van een uitgaansgebied naar een criminele broedplaats of niet? Hoe dan ook: super fascinerend dame.
Johannesburg is nog een relatief ‘jonge’ stad. Hij werd eind 1800 gesticht, voornamelijk omdat er goud gevonden was in de buurt. Er kwamen dus ontzettend veel goudzoekers op af, waardoor de stad in korte tijd enorm groeide. Het zakenleven bloeide daardoor enorm op, in de jaren ’70 werden enorme wolkenkrabbers gebouwd. Helaas werd er steeds minder goud gevonden, waardoor er minder werkzaamheden waren en de stad in verval raakte. Dat leidde weer tot criminaliteit. De rijke witte Afrikanen vertrokken en de gekleurde Afrikanen (die het toch al moeilijk hadden) bleven over. Gelukkig is daar inmiddels dus veel verandering in gekomen!
Het ziet er nu al prachtig uit! Het lijkt me best vreemd om ergens alleen te gaan eten, maar het ziet er wel allemaal heel erg lekker uit. Avocado op je pizza!
Super leuk! Je trotse mama
:-)
Heel erg leuk om dit te lezen! Ik ben totaal niet van vakanties maar Johannesburg lijkt me echt een hele mooie en interessante plek om te bezoeken. Ben benieuwd naar de volgende delen! :)
De trip voelde ook niet echt als vakantie (ok, de zonnige momentjes met een verse smoothie als ontbijt daargelaten haha), maar echt als een reis. Ik heb zoveel gezien en gedaan, nieuwe dingen geleerd. Johannesburg is zeker de moeite waard!
Ooooh wat geweldig om dit allemaal te lezen. Volgens mij had ik het al een keer op je blog gereageerd toen ik hoorde dat je naar Zuid-Afrika ging, maar ik mag daar dus vanaf juli een halfjaar gaan studeren!!! Dus ik zuig alles over dat land nu in me op, haha. Het lijkt me echt he-le-maal geweldig, zeker hoe jij het nu beschrijft. Van Johannesburg had ik tot nu toe vooral veel slechte verhalen gehoord (over hoge criminaliteit etc) maar wat jij erover vertelt klinkt eigenlijk allemaal super positief. Dus inderdaad, zal ik daar ook maar een bezoekje aan gaan brengen wanneer ik er ben! Kan niet wachten, en ben super benieuwd naar de rest van je verhalen!!
Oh wat gaaf! Wat studeer je precies? Ik ben dus slechts in Johannesburg geweest, maar hoor van iedereen zoveel mooie verhalen over de rest van het land. Wel begreep ik dat je in het noorden (dus Johannesburg en bijvoorbeeld Pretoria) veel meer geschiedenis meekrijgt. In Kaapstad is het wat toeristischer, en draait het wat meer om relaxen heb ik gehoord. Dus zeker Johannesburg niet overslaan, in mijn volgende verslag zul je nog meer redenen zien waarom ;-)
Wauw hier krijg ik echt honger van.. haha allemaal lekker eten! De criminaliteit in ZA is echt vervelend ja :( Ben er zelf nooit geweest maar heb veel vrienden die er een tijdje hebben gewoond of er nog wonen en een aantal zijn al meerdere malen beroofd terwijl ze even snel naar de supermarkt gingen oid!
Wauw waauw wat gaaf en zoooo tof dat het een persreis was! Ik ben zelf ook een keer naar Zuid-Afrika geweest maar in Johannesburg alleen een paar uur op het vliegveld. Het ziet er zo leuk uit allemaal en kijk uit naar de volgende delen :)
Heeeerlijk om mee te lezen! Ik had best wel veel negatieve verhalen gehoord over JB, maar zo te lezen toch de moeite waard! Leuk :)!
Ja, het blijft natuurlijk wel oppassen in de stad. Maar het zou zonde zijn als je Joburg skipt tijdens rondreis vanwege deze horrorverhalen, want er zijn zoveel mooie en leuke dingen te ontdekken!
Wauw! Dit zijn de artikelen die je nodig hebt in de winter/met dit weer. Heerlijk om te zien en lezen. En wat gaaf en stoer (en doodseng tegelijkertijd!) dat je dit in je eentje hebt gedaan! Lekker zo’n winterzon vakantie! Ik ben nog nooit in Johannesburg geweest, maar ik ben wel een paar weken in Ghana geweest (om een documentaire te maken, dus niet echt vakantie). Benieuwd naar deel 2!
Leuk stuk, ben erg benieuwd naar al je andere verhalen en hotspots! Zelf heb ik 7 maanden in Z-A gewoond, maar ben maar een paar dagen in Johannesburg geweest. Maar er is al wel veel herkenbaar, avocado gooien ze bijvoorbeeld overal op pizza’s! (en ik eet het nu bijna niet meer zonder, haha)
Heb wel een paar foutjes ontdekt: Z-A heeft drie hoofdsteden, niet vier (Bloemfontein, Kaapstad en Pretoria) en Afrikaans wordt ook door veel ‘gekleurde’ mensen gesproken, vooral in de Westkaap. :)
Haha oh leuk van die avocado’s. Ik ga het er denk ik ook inhouden. Oh en je hebt helemaal gelijk: ik weet niet hoe ik bij vier kom? Inderdaad drie hoofdsteden :-). Over Afrikaans: ook dat is eigenlijk gebaseerd op mijn ervaring, ik weet natuurlijk helemaal niet hoe dat in de Westkaap zit. Het viel me vooral op dat in Johannesburg het Afrikaans meer als de taal van de ‘onderdrukker’ wordt gezien, en daarom niet of nauwelijks gesproken wordt door de gekleurde inwoners.
Bijzonder om te zien. Ik had ook een paar van die aha-erlebnis momenten tijdens het lezen van je artikel. Ik vind het echt jammer dat we vroeger op school zo weinig hierover gehoord hebben. En ik heb dus ook jaren geschiedenis gehad. Ik ben benieuwd naar het volgende verslag.
Ja bizar he? Misschien dat ik er nog wel een apart stukje aan ga wijden, omdat het allemaal heel interessant is!
Ik kan niet op je reactie reageren, gek! Maar inderdaad, de Zuid-Afrikaanse geschiedenis is zo specifiek en roerig dat wie welke taal spreekt juist heel erg kan verschillen. Waar ik woonde spraken de blanken juist Engels en de armere, gekleurde mensen Afrikaans. Bijzonder land.
Wat gaaf dat je naar Zuid-Afrika bent geweest! Mooie foto’s ook. Ik ben benieuwd naar deel 2!
Jaaaa, zo leuk! Echt heel tof dat je daar bent geweest en helemaal stoer in je eentje.
Heel leuk om te lezen en aahh al dat eten!! Krijg er helemaal honger van, haha!
Leuk verslag om te lezen. Wel in Zuid-Afrika geweest, maar nauwelijks in Johannesburg.
Wat een leuk verslag! Nooit gedacht dat Johannesburg zo’n fijne stad was, ik kijk al uit naar deel 2 :-)
Nog bedankt voor je uitgebreide reactie Marloes :-) Misschien een stomme vraag haha, maar ik ben gewoon heel benieuwd hoe dat zo is gekomen en door jouw uitleg begrijp ik dat nu.