Groter, sneller, beter – meer! Het lijkt een typisch Westerse kwaal, de reden van de quarter life crises en de vele burn outs: ontevredenheid. Het leven kan eigenlijk altijd wel ietsje beter. Ook al zijn we gezond, hebben we een dak boven ons hoofd en een baan of opleiding; het is niet genoeg.
Ik ervaar het zelf vaak als een soort onrust: het leven is leuk, alles lijkt goed te gaan maar toch ben je niet compleet gelukkig. Waarom dan? Uiteindelijk kom ik bijna altijd bij hetzelfde straatje uit: ik ben niet helemaal tevreden. Waarover weet ik soms niet eens, wat dan weer tot extra ontevredenheid zorgt – want hoezo ben ik ontevreden als ik niet eens een reden kan bedenken waarom ik ontevreden ben?
Goed, volg je me nog? Herkenbaar? Vast wel, want ik hoor het vaak genoeg om me heen. Bij de zoveelste baaldag zonder aanleiding besloot ik op onderzoek uit te gaan: hoe maak ik korte mette met die ontevredenheid?
Eigenlijk is het antwoord natuurlijk simpel: accepteer je situatie en wees tevreden met wat je hebt. Maar als dat zo makkelijk was had ik er natuurlijk ook geen blog aan hoeven te wijden. Daarom een kort maar krachtig stappenplan, dat niet garandeert dat je vanaf nu nooit meer een baaldag hebt, maar het helpt je hopelijk wel wat positiever tegen het leven aan te kijken. Wie weet kan die ontevredenheid dan plaats maken voor rust.
1. Waardeer wat je hebt
De eerste is simpel: waardeer wat je hebt. Bloggers zijn hier heel goed in, door #thankful lijstjes te maken met alle dingen waar ze dankbaar voor zijn. Maar doe dit vooral voor jezelf, en wees eens serieus: wat gaat nou allemaal echt lekker? Waar mag je best trots op zijn?
Spreek die waardering vervolgens ook uit. Geef jezelf een schouderklopje, of laat die vriendin weten hoeveel haar vriendschap voor jou betekent. Het is goed om er even bij stil te staan, zo realiseer je namelijk wat je allemaal wél al hebt.
2. Bespreek het met anderen
Als je dan toch langs die vriendin gaat, vraag haar dan eens wat ze zo aan jou(w leven) waardeert. Soms is het moeilijk in te zien wat je allemaal hebt omdat het zo gewoon lijkt. Zo’n baaldag waarbij je de hele dag in bed blijft liggen met Netflix op repeat? Sommige mensen zouden daar een moord voor doen.
Probeer er geen ‘wees blij met wat je hebt’-gesprek van te maken, maar zie het vooral als een ‘andere kijk op de zaak’. Enthousiasme werkt aanstekelijk, wie weet kunnen anderen helpen om jou weer enthousiast te maken over je eigen leven.
3. Sta stil bij kleine dingen
Een heerlijke zonnetje, een vers kopje koffie, een keer geen regen wanneer je naar je werk moet fietsen, een glimlach van een vreemde, de eerste fluitende vogeltjes, vers gewassen lakens.. Get the point? ;-) Er zijn eigenlijk best wel veel simpele dingen waar je blij van kan worden. En vrolijke dingen maken tevreden!
En ja, tuurlijk klinkt het suf om op een baaldag een beetje blij te gaan zitten doen omdat de zon schijnt – want nou en? Maar uiteindelijk werkt het wel. Desnoods help je het een handje door te ontbijten met pannenkoeken. Dat is dan geen toevalligheid meer, maar wel een kleinigheid om blij van te worden.
We leven tegenwoordig zo snel, dat zelfs wanneer we stil staan bij vrolijke dingen, dit slechts even duurt. Het is veel fijner wanneer je de tijd neemt om fijne dingen te waarderen, dan kun je er ook veel langer op teren.
4. Niet denken, maar doen
Hoewel dat stil staan bij kleine dingen dus een positieve werking kan hebben, is het ook weer niet te bedoeling dat je o-ver-al stil bij blijft staan. Van piekeren en (over)analyseren word je moe, en het zijn vaak een heleboel onnodige zorgen. Vraag je niet altijd af of het beter had gekund, maar heb vrede met de situatie zoals hij is.
Wat als je nou wel naar dat feestje was gegaan? Wat als je niet van baan was geswitcht? Wat als je iets beter je best had gedaan? Geen idee. Dat zul je waarschijnlijk ook nooit weten. Dus stop met het jezelf af te vragen.
Ondanks dat het goed is om stil te staan bij alle goede dingen en dankbaar te zijn voor alles wat je hebt, blijkt uit onderzoek dat we vooral gelukkig worden van de dingen die we doen. Probeer dus een nieuw recept uit, neem een nieuwe hobby of houd je bij een oude, vertrouwde gewoonte: als je er maar blij van wordt.
En mocht je echt niet kunnen stoppen met piekeren over ‘wat als..’, dan moet je misschien wel de stap wagen. Niet denken, maar doen!
5. Ga buiten gebaande paden
In ons brein bevinden zich neuronen. Dit zijn de informatie- en signaalverwerkers van ons lichaam. Zij geven bepaalde impulsen af: zo besluit je bijvoorbeeld te krabben als je jeuk hebt. In dezelfde neuronen worden al je nieuwe vaardigheden opgeslagen. De neuronen vormen als het ware een verbinding in je hoofd, die bijvoorbeeld je lichaam aansturen bij het fietsen. Wanneer je dit vaak genoeg doet, slijten de paden als het ware in waardoor je niet meer hoeft na te denken over bepaalde handelingen.
Het nadeel hiervan is dat je snel geneigd bent om altijd voor dezelfde oplossing te kiezen, omdat die gewoontes nou eenmaal erin gesleten zijn. Je lichaam weet deze makkelijk te verwerken. Gelukkig is er goed nieuws: er is altijd ruimte voor nieuwe gewoontes. Sterker nog: uit onderzoek blijkt zelfs dat wanneer je stopt met het uitvoeren van een bepaalde vaardigheid, en daarvoor in de plaats een nieuwe vaardigheid regelmatig uitvoert, deze paden van neuronen vervangen kunnen worden. Zo heb je misschien ooit leren breien, maar ben je dat nu verleerd terwijl je inmiddels wel blind kan typen.
Het is dus mogelijk om ‘slechte gewoontes’ te bannen en deze te vervangen voor nieuwe, goede gewoontes. Probeer zo negatieve gedachtes van ontevredenheid om te zetten naar positieve gedachtes. Voel je een baaldag opkomen? Ga dan niet volgens oude gewoontes de hele dag bankhangen, maar ga er juist op uit.
Acceptatie
En jep: uiteindelijk kom je dan toch uit bij acceptatie. Tevreden zijn is een keuze. Het is veel gemakkelijker om ontevreden te zijn, want er valt altijd wel wat te klagen. Accepteer wat je hebt, en wees je bewust van de waarde. Een simpele vergelijking: niemand staat er ooit bij stil hoe fijn het is om gewoon simpel door je neus adem te kunnen halen. Tot het moment dat je hoofd vol snot zit en je neus pijn doet van het snuiten. Op zulke momenten zou ik zoveel over hebben voor een niet-verkouden neus.. ;-)
Dit bericht heeft 22 reacties
Ik heb laatst ook geleerd om eens aan andere mensen om je heen te vragen wat ze nu eigenlijk van jou vinden. Heb het nog niet uitgeprobeerd, maar het lijkt me inderdaad een fijne manier van reflectie als je zelf even niet meer alles ziet. En genieten van de kleine dingen is iets waar ik probeer heel bewust mee bezig te zijn, voelt zo goed <3. Iedere dag gebeuren er wel weer goede, fijne dingetjes wanneer je daar maar op gaat letten. Inspirerende woorden dit! Fijne blogpost :).
Dit is een proces waar je iedere dag weer van bewust moet zijn. Moeilijk, maar niet onmogelijk. Ik denk dat door de hele sociale media mensen ook minder tevreden zijn met zichzelf. Mensen laten alleen datgene zien waar ze anderen mee jarloers kunnen maken. En dat is wat jij dan weer te zien krijgt. Het geeft een vertekend beeld van hun leven. Alsof het perfect is, maar dat is het bij niemand. Dank voor al je tips. Ik denk er zeker wat aan te hebben.
Ik weet zeker dat daar een kern van waarheid in zit! Al vind ik het wel lastig, want ik kan ook heel erg blij en vrolijk van social media worden. Alles met mate..
Vragen aan anderen is inderdaad een goede optie, maar ik kan me ook voorstellen dat het voor sommigen een lastige stap is, omdat ze diep van binnen misschien wel weten hoe het anders zou kunnen, maar dat zo’n bevestiging dan alsnog hard aankomt.
Je slaat echt de spijker op zijn kop. Ik deal hier dus ook mee, en ik wil er ZO graag vanaf. Het gevoel iets te missen, maar niet te weten wat. Alles klopt en alles is fijn in mijn leven: de relatie met mij en mijn ouders, mijn kamertje in het hartje van Leiden, mijn gezondheid, mijn vriendinnen, mijn vriend, mijn opleiding die goed gaat.. EN TOCH. En dan kan ik ontzettend boos op mezelf worden, omdat ik “alles heb en nog steeds van die enorme baaldagen kan hebben”. Ofzoiets. Ik praat hierover met iemand, en die zegt dat het ook te maken kan hebben met hele hoge verwachtingen en perfectionisme. Zucht. Ik vind het maar lastig allemaal. Hele fijne blog, zet aan het denken en dat is fijn! Maar, na denken volgt het doen, inderdaad. Dus stap ik zometeen maar lekker naar buiten en ga eens lekker kletsen met een blogvriendinnetje in Utrecht. Want dat zijn de fijne dingen! Heel fijn weekend en liefs, Stella.
Wat een mooi stukje, goed geschreven en zet je wel echt aan het denken! Zoveel dingen zijn gewoon en doe je automatisch al is het wel heel goed om af en toe is na te denken over al deze dingen..
Ik zit midden in een burnout en alles wat je zegt lijkt zo logisch en ‘ja, we gaan het echt zo aanpakken!’. De realiteit is echter anders. Je moet eerst echt leren en willen accepteren hoe je je voelt (niet genoeg) voor je er echt iets aan kan doen. Klinkt raar en onlogisch, maar toch weet ik ergens wel dat het heus niet ‘beter, meer, groter…’ moet, alleen is daarnaar leven (en willen leven) iets helemaal anders. Dat vraagt tijd. Heel erg veel tijd.
Een burn out is natuurlijk heel iets anders dan zo nu en dan een baaldag, heftig :-(. Acceptatie is inderdaad uiteindelijk het belangrijkste en helaas ook het moeilijkste. Veel sterkte :-)
Wauw. Alsof je mijn leven de afgelopen tijd hebt bespied. Ik ben er even stil van en onder de indruk dat je het zo goed weet te verwoorden. Bedankt! :)
En inderdaad, in het zonnetje vandaag bij Bar Beton deed al zoveel goed..
Ja, herkenbaar he? En nee, ik heb je echt niet bespied ;-) Maar ik merk dat het inderdaad bij veel mensen speelt. Kleine troost, wellicht ;-)
Heel mooi geschreven, precies zoals ik mij op dit moment al een tijdje voel. Niet dat ik alleen maar baaldagen heb hoor, maar toch spoken er veel ‘levensvragen’ door mijn hoofd en speelt ontevredenheid een grote rol. Ik denk dat het vooral te maken heeft met het feit dat mijn vriend en ik alweer een jaar thuis wonen. Iets wat niet de bedoeling was, maar waar we tegelijkertijd gefrustreerd en ontevreden over zijn. Nog even doorbijten en het accepteren dat het nu even niet anders is. ;-)
Eigenlijk reageer ik nooit (zou ik vaker moeten doen), maar wat omschrijf je dit mooi en goed! Ik werk als psycholoog kind en jeugd en maak regelmatig gebruik van ACT en mindfulness; (onbewust?) leg jij dit op een prachtige en toepasbare manier uit! Heb het meteen gedeeld met mijn moeder ;-) Succes, je bent het waard om tevreden op te zijn!
Wat een onwijs lieve comment! Ik vind dit soort onderwerpen altijd leuk en interessant om aan te snijden, maar ook een beetje eng omdat ik grotendeels uit eigen ervaring schrijf. Ik ben natuurlijk geen psycholoog o.i.d., en probeer ook altijd voorzichtig te zijn door niet zomaar mijn mening als feiten te brengen. Ontzettend lief ook, je laatste zinnetje. Makes my day :-)))))
Wauw, je slaat de spijker op zijn kop. Zo herkenbaar dit en het zet me heel erg aan het denken. Je omschrijft het echt heel mooi!!
Wat leuk, een hele andere kijk op wat ik laatst ook schreef :) Vooral je laatste tip vind ik erg interessant. Snap je direct ook wat er met je gebeurd als je dus buiten die begaande paden gaat. Vrolijkheid, spanning, blijheid, adrenaline; noem het maar op!
Pingback: Blogleesvoer #31 – SYLVIA KUIJSTEN
Ik ben blij dat je af en toe wat langere mindstyle artikelen schrijft, want soms is het zo goed om het even van een ander te horen. In dit geval niets persoonlijks, maar wel handvatten die je toch even anders doen kijken naar bepaalde dingen. Dank daarvoor!
Ik vind dat zo jammer dat dit inderdaad bij de Westerse cultuur hoort en merk vaak genoeg om mij heen dat mensen hier heel erg mee zitten en niet weten hoe ze hier mee om moeten gaan. Ik heb dit ook een hele tijd gehad, maar sinds het ‘verlies’ van mijn moeder aan vasculaire dementie, heb ik dit hele concept losgelaten. Het betekent namelijk niets meer -dat beter, goed zijn, alles hebben- als je geen liefde meer om je heen hebt en niet meer de mensen om je heen hebt die je graag zou willen hebben. Tegenwoordig geniet ik dan ook met de volle 200% van mijn leven en alles wat daarbij gebeurt: vandaar dat ik dit door mijn blog ook aan andere mensen probeer mee te geven. Ik vind je artikel echt heel mooi geschreven en denk dat het mensen inderdaad kan helpen, al is het in ieder geval dat stukje bewustwording.
Goed geschreven! Inderdaad herkenbaar. Ik zou willen dat ik het zo kon uitleggen aan een depressieve vriendin van me, maar dat werkt helaas niet. Maar het lijkt allemaal zo logisch soms :) mij heb je er in elk geval weer even bewust van gemaakt hoe het anders kan!
ppff het zoveelste bekende riedeltje dat je in menig blog tegenkomt……
Ben heel benieuwd naar jouw waardevolle toevoegingen voor dit artikel! :-)
Is dit artikel inmiddels gesloten of kan ik nog reageren.,