Kennen jullie die mop van dat meisje dat voor het eerst in d’r leven ging skiën, en op dag 2 met een soort EHBO-graafmachine van de piste moest worden gehaald? Nou, komt ‘ie hoor..
Woensdagochtend vertrok ik samen met mijn vriend en zijn ouders richting Oostenrijk, voor een korte skitrip. Voor mij de allereerste keer skiën ooit, en dus best spannend. Ik dacht altijd dat wintersport niks voor mij zou zijn, vanwege de kou, dat je nog helemaal moet leren skiën en dat je ook best hard kan vallen. En dan ook nog al die kosten voor alle spullen en kleren. Voor minder geld kan je ook lekker naar de zon, dacht ik altijd.
Maar nu kon ik met mijn schoonouders mee, en was het niet meer zo heel duur. Bovendien gingen we maar een halve week, dus als ik het echt niet leuk zou vinden was ik ook weer zo thuis. En dus zat ik woensdag in de auto onderweg naar Sölden..
Vanaf Zuid-Duitsland begon je al sneeuw te zien. Wat zijn die bergen toch mooi! Was alweer lang geleden dat ik in de bergen was geweest.
En dit was ons uitzicht vanuit het appartementje waar we verbleven. Woensdag hebben we vooral nog even van de zon genoten, we zouden de volgende dag pas gaan skiën.
Donderdagochtend ging de wekker vroeg, zodat we op tijd op de piste zouden staan. Zie hier mijn sportieve ski-outfit! Ik had gelukkig van vriendinnetje Roos oude ski-spullen kunnen lenen.
En blij in het liftje naar boven.
Happy family ;-)
Wat een uitzicht he! De eerste dag was het zonnetje een beetje waterig, maar stiekem vond ik dat wel fijn. Met volle zon was het licht namelijk echt heel fel met al die sneeuw.
Dit was de blauwe piste, waar links nog een paddestoelenliftje was voor beginners zoals ik.
Hier kon ik letterlijk nog helemaal niks, maar daarna ging ik de les in. Ik zou drie dagen ruim 4 uur les hebben.
En de les ging goed! Ik zat samen met 2 Israelische meisjes die ook nog nooit geskied hadden bij skileraar Patrice in de groep. Doordat de groep klein was en de leraar Nederlands sprak, was er genoeg tijd en aandacht voor ons. Aan het einde van de ochtend gingen we al de blauwe piste af, terwijl hij dat normaal met beginners pas na 1,5 dag deed. Het ging echt goed!
Als bewijs heb ik gelukkig dit filmpje, dat mijn vriend aan het einde van de dag maakte.
Natuurlijk nog even een selfie met mijn skileraar. Helaas moest ie de volgende dag naar München.
Eenmaal thuis was ik toch niet helemaal schadeloos: ik had een flinke blauwe plek (die gek genoeg eigenlijk geen pijn deed) en blaren die als een soort enkelbandje rond m’n scheenbeen zaten. Zo gek? En best wel pijnlijk!
Maarrrr dat mocht de pret niet drukken, dus vrijdag, dag 2, gingen we weer de berg op!
De lucht was blauw, er was een nieuwe lading sneeuw gevallen.. ik had er zin in!
Voor mijn les pakte ik nog het paddestoelenliftje samen met mijn vriend en schoonouders, om zo door te skiën naar de blauwe piste en daar het laatste stukje van mee te pakken. Ik wilde natuurlijk wel even m’n skills laten zien!
Daarna ging ik door naar m’n skiklasje. Op de tweede dag zouden we dus van een andere leraar les krijgen. Het werd een aardige Oostenrijkse knul, die niet zo duidelijk Engels sprak. Ook kwamen er opeens 3 vrouwen in ons klasje erbij. Zij hadden allemaal al een paar jaar geskied maar wilden wat meer zelfvertrouwen krijgen.
Al snel merkte ik dat het niveauverschil tussen die nieuwe vrouwen en de Israelische meisjes en ik nogal groot was. Wij stonden echt pas net op onze ski’s, die nieuwe dames waren gewoon nog niet zo zelfzeker, maar hadden de technieken wel beter onder controle. Op dag 2 gingen we vrij snel weer de blauwe piste op. Ik merkte dat ik zelf nog niet alles onder controle had, ik ging af en toe iets te snel door de bocht en was al een keer gevallen. Bovendien zorgde de fluffy sneeuw ervoor dat er allemaal ‘hopen’ sneeuw ontstonden waar ik soms ook in bleef haken of juist door gelanceerd werd. Daarnaast vond ik de groep eigenlijk te groot; de leraar had niet echt aandacht voor iedereen en zei ook af en toe ‘ski maar naar beneden, maak 20 bochtjes en wacht daar op mij’. En dan moet je dus zonder begeleiding die piste af he?! Eng!!
Ik had m’n vriend al geappt dat ik deze les niet zo leuk vond en dat ik na de lunch met hem mee zou gaan. Ik had ook al besloten dat als ik onderaan de piste zou staan, ik niet nog een keer naar boven zou gaan. Dan maar weer de babypiste. Totdat ik weer iets te hard de bocht in ging, bleef haken in een sneeuwhoop en viel..
Op deze foto zie je in het midden van de piste 3 gele palen staan, ter hoogte van de 3e paal (van onderen geteld) viel ik. Ik was dus bijna beneden! Ik weet niet hoe ik het heb gedaan, maar in mijn val ben ik langs mijn eigen ski gegleden. Door mijn snelheid veranderde de ski in een scherp mes, en sneed het in mijn linker been. Het ging alleen zo snel dat ik het niet eens voelde.
Ik weet nog dat ik m’n ski zocht en eigenlijk op wilde staan, toen ik een kleine pijnscheut voelde. Ik keek naar m’n been en zag dat er een scheur in m’n broek zat. Ik baalde, want ik had de broek geleend! Toen ik iets beter keek, zag ik ook bloed. Toen ik voorzichtig de scheur opende om de wond te bekijken zag ik 1 milliseconde bloed en iets wat leek op vetweefsel.. ik besloot niet meer te kijken.
Daarna ging het snel: ik belde m’n vriend en m’n schoonouders. De skileraar belde de EHBO. In eerste instantie kwam er een mannetje op een sneeuwscooter met een EHBO-kit. Ze zeiden allemaal 100 keer dat ik NIET MOEST KIJKEN!! en er werd een snel verbandje op gelegd. Vervolgens werd er druk getelefoneerd en zag ik opeens in de verte een soort graafmachine met loeiende sirenes de piste opkomen..
Hoewel ik geschrokken was, en ik aan het janken was omdat ik ZO ZO baalde, vond ik de situatie ergens ook wel hilarisch. Heb ik weer hoor. Er bleven ook een hoop nieuwsgierige mensen kijken. Inmiddels was mijn vriend ook bij me.
Ik werd in zo’n warmtedeken gewikkeld (er werd de hele tijd gevraagd of ik het wel warm had, terwijl ik het nog snikheet had van het skiën :’)) en vervolgens op een brancard geschoven.
Hier zie je m’n vriend zitten, die deze legendarische foto maakte:
Want zo idioot was het dus! Hier had ik eigenlijk niet eens zoveel pijn, ik was alleen onwijs bang dat ik mijn kniebanden o.i.d. had geraakt, omdat ik inmiddels wel door had dat de snee erg diep was.
Ik werd met brancard en al het skiliftje ingereden en vervolgens ook de ambulance in. M’n vriend was gelukkig bij me, maar m’n schoonouders stonden nog bovenaan de piste toen het gebeurde, dus die hield ik op de hoogte via Whatsapp.
Toen ging het snel: bij de dokter bleek gelukkig dat ondanks dat de snee diep tot op het bot was, er geen banden waren geraakt. Slechts een stukje van mijn spier, maar die herstelt zichzelf wel weer. Er moest natuurlijk wel gehecht worden.. Op het moment zelf durfde ik niet te kijken, van wat ik in die milliseconde had gezien wist ik al dat het er goor uitzag. Nou zijn mijn ouders arts en ben ik met heel wat ziekenhuisseries opgegroeid en ben ik wat gewend, maar als het om je eigen lichaam gaat.. Gelukkig heeft m’n vriend wel een foto gemaakt. Omdat ik zelf onwijs nieuwsgierig ben en hier ook naar benieuwd zou zijn, zal ik ‘m delen. Maar wees gewaarschuwd: het is echt nasty. Categorie horror zegmaar. Je ziet het bloed eruitlopen, en je ziet echt vetweefsel dat onder je huid zit. Dus: klik hier voor de wond.
Voordat er gehecht kon worden, moest het eerst verdoofd worden. Met een stuk of 6 spuiten rondom en IN de wond werd het verdoofd. My god, ik heb echt lopen gillen als een speenvarken en de hand van mijn vriend fijngeknepen. Dit deed ZO veel pijn, niet normaal. Voordeel was wel dat ik daarna niets meer voelde, aangezien er echt 15 hechtingen ofzo zijn ingegaan?
De rest van de avond lag ik zo, met drukverband en koelelementen op de wond. Die nacht sliep ik slecht, ik droomde dat er een moordenaar met een mes achter me aan zat.. typisch :p. Zaterdagochtend moest ik weer langs voor controle. Ik durfde wederom in eerste instantie niet te kijken, dus ook daar heb ik een foto van (klik op eigen risico).
Ik heb geluk gehad dat het eigenlijk een hele ‘mooie’ wond is, een clean cut. De kans dat dit mooi geneest is dan een stuk groter, al zal ik altijd een blijvende herinnering aan mijn eerste keer skiën houden..
Je begrijpt dat ik zaterdag niet meer de piste op ben geweest, daar baalde ik enorm van want het ging juist zo goed! Zaterdagavond had ik het ook echt even gehad, de wond begon meer pijn te doen en ik realiseerde me dat ik nog wel een week afhankelijk van anderen zou zijn omdat ik zelf niet mag lopen.
Zondag reden we volgens planning weer naar huis. Dit keer lag ik de hele weg over de achterbank, best chill eigenlijk ;-)
Onderweg maakten we een pitstop bij de mac ;-)
Vanochtend ben ik langs mijn eigen huisarts geweest om de wond te laten controleren; het zag er alweer een stuk beter uit. Ik heb gelukkig geen ontstekingen en de wond lijkt goed te genezen. Al moet ik voorlopig wel nog even op krukken blijven lopen. Omdat ik in Utrecht op 2 hoog woon (met steile trappen!), verblijf ik de komende dagen even bij mijn moeder in haar appartement in Nijmegen. Ze heeft zelfs een rolstoel voor me gefixt, zodat we de stad in kunnen :D
Tot zover mijn ski avontuur! Ongeveer de meest gestelde vraag afgelopen dagen (naast hoe het met me ging), was of ik nog zou gaan skiën. Ik moet eerst even dit herstel afwachten, maar eerlijk: ik vond het echt heel erg leuk! Ik denk dat de toch wel hoge kosten (materiaal + reis + verblijf + skipas) me eerder doen twijfelen dan deze val, want dat was gewoon echt heeel erg veel pech hebben.
Ik heb het geluk dat mijn vriend bij me was en is, hij is ontzettend lief voor me en helpt me met alles (want ja, ik kan mezelf nu ook niet fatsoenlijk wassen). <3
Bedankt ook voor alle lieve berichtjes die ik al kreeg via social media. Komende week ben ik dus aan huis gekluisterd, maar ik hoop dat dat ook tijd geeft om te bloggen. Ik heb namelijk allerlei concepten klaar staan waar ik telkens niet aan toe kom.
Tot volgende week, hopelijk voel ik me dan al een stuk beter!
Dit bericht heeft 39 reacties
Oh mijn god, die wond, ik slaakte serieus een gilletje toen ik hem zag (ondanks dat je me gewaarschuwd had, haha). Ongelofelijk, zo diep. Deed het echt niet heel veel pijn ter plekke? Wat een pech zeg!! Sterkte nog!!
Haha ja heavy he. Ik ben wel blij dat ik de foto heb, want iedereen reageert in eerste instantie wel met ‘oh wat vervelend joh!’, maar zodra ik die foto stuur is het ‘HOLY SHIT!!!’ haha. Gek genoeg deed het op het moment zelf dus echt niet zoveel pijn. Misschien omdat het zo snel ging en zo scherp was? Adrenaline zal vast ook wel een rol gespeeld hebben..
Wow beterschap Marloes! Wat heftig! Zo jammer dat je niet meer kon skiën… Ik ben wel eens uitgeschoten met een keukenmes in mijn hand en dat deed ook totaal geen pijn, dus ik snap wat je bedoelt! Wat een onwijs geluk dat je geen pezen of zenuwen geraakt hebt. Enne… vertrouw mij: het is heel goed dat je niet gekeken hebt! Ik ben toen weg gaan kijken en twee keer achter elkaar flauwgevallen, en juist daarvan ben je dan totaal niet lekker. Heel veel beterschap, en dat het maar een badass litteken mag worden ; -)
Dank voor je beterschapswensen! Ik durfde inderdaad niet te kijken omdat ik wel al een beetje een idee had van wat het had kunnen zijn, en alleen daar werd ik al super misselijk van. Nu de wond aan het helen is en niet meer zo gezwollen, durf ik er eindelijk naar te kijken (maar liever niet, haha).
Pff wat heftig, ik schrok echt toen ik de titel las! Dit zie ik nu ook bij mezelf gebeuren als ik ooit zal gaan skiën. Heel veel beterschap!
Haha ja, ik zal NOOOIT meer grapjes maken over gipsvluchten e.d. haha, karma hit me hard ;-) Gelukkig valt het uiteindelijk wel mee hoor!
Ahhh ik heb niet durven kijken! Kan me er wel iets bij voorstellen. En een verdoving IN die wond, hoe dan?! :( Gelukkig nu weer in Nederland! Laat je maar lekker verwennen door je moeder :)
Haha ja gewoon, met de naald erin. G##*&^$% dat was echt mega pijnlijk. Nu voel ik af en toe een steek of een pijnprikkel, veel minder erg dan die verdoving haha.
Mijn god, mijn maag draait er van. Ik zou toch flauwgevallen zijn denk ik als ik had gekeken :p ik heb mijn vriend je foto laten zien en hij zei dat ik niet moest kijken dus dat heb ik ook maar niet gedaan. Ik las wel een keer dat snijwonden véél minder pijnlijk zijn dan bijvoorbeeld een schaafwond ofzo, net omdat er niet heel veel zenuwen geraakt worden (denk ik). Maar het lijkt me toch nog altijd fucking pijnlijk en heel bloederig (ik sneed eens met een aardappelmesje in mijn duim en jongens, wat een bloedbad!). En op tv heb ik er ook allemaal niet zo’n probleem mee maar als ik foto’s zie of als het bij mezelf zou zijn, brrrr. Fijn dat je bij je mama kan logeren! Laat je maar goed in de watten leggen na dit avontuur ;) Je zal het alleszins niet snel vergeten!
Ja dat zou goed kunnen! Het ging ook zo snel, en zo scherp.. ik heb er letterlijk niks van gevoeld, en de pijn erna was was erger. Ik heb ondanks m’n pech ook nog veel geluk gehad, het had veel erger kunnen zijn :-)
Ik was al niet lyrisch over het idee van wintersport. Maar nu hoef ik het denk ik helemaal niet meer te proberen haha. Mijn god wat een wond. Je been ligt er gewoon half af?! Ik was echt meteen flauwgevallen. Heel veel beterschap, dit lijkt me ontzettend pijnlijk!
Haha ja, ik kan goed tegen dit soort wonden maar nu werd ik er ook behoorlijk misselijk van en heb ik telkens niet gekeken.. pas later thuis durfde ik de foto’s te bekijken. Uiteindelijk was de snee zelf eigenlijk niet zo pijnlijk, de verdoving was afschuwelijk (maar ja, zonder verdoving waren de hechtingen waarschijnlijk helemaal niet te doen).
Oja dat ken ik, vaak is de spuit met verdoving pijnlijker dan de wond zelf, maar inderaad, zonder wil je denk ik echt niet weer aan elkaar genaaid worden hoor!
Oh neee wat rot!!! Hopelijk herstel je snel <3
Ik hoop het ook! :-)
Veel beterschap!
Dankje!!
Jeetje, wat heftig. Beterschap! Al jaren zijn er mensen bezig om mij over te halen om wintersport ook eens te proberen, maar het trekt mij totaal niet. De kou, de kosten, de ski-kleding, het sportieve gedeelte (ik ben echt a-sportief en kan niks) en vooral het risico op dit soort dingen. Ik weet het nu zeker, ze gaan maar zonder mij. ;)
Haha ai.. ik moet zeggen dat ik het echt verrassend leuk vond! En dat ik denk ik volgend jaar wel weer een poging wil wagen! :p
Aah, ik leef(de) zo met je mee sinds ik je insta story zag. Ik hoop dat je niet meer te veel pijn hebt en dat het snel, goed en mooi geneest. Sterkte en beterschap. Hopelijk kijk je er over een tijdje op terug als een anekdote over je eerste keer skiën…
Haha ja, echt vet balen, maar pijn wordt met de dag minder. Ik vrees nu al voor het moment dat de pijn overgaat tot jeuk.. volgens mij is dat nog erger!
Wat een intense wond joh. Ik moest echt even kijken maar wat een bizarre snee! Heel veel beterschap nogmaals Marlous!
Haha ja goor he, hij is echt nasty en fascinerend tegelijk. Ben blij dat ik er een foto van heb, anders zouden mensen nog denken dat ik me aanstel :p
Wat een pech zeg! :-(( Bizar ook dat een ski zo scherp kan zijn! De foto’s ga ik niet bekijken, ik word al misselijk van je verhaal alleen, haha. Heel veel beterschap! Ik vind dat je er heel stoer en nuchter onder blijft. :-)
Ja bizar he?? Ik had ook nog nooit gehoord dat iemand zich aan z’n eigen ski had gesneden..I guess there’s a first for everything!
Vallen hoort bij het leren van skiën en snowboarden, maar dit is gewoon ontzettende pech! Fijn dat je herstelt bent en hopelijk laat de val je niet afschrikken om nog is op wintersport te gaan (en hopelijk de kosten ook niet)
Sterkte!
Wel geinig hoe ik op dit artikel kwam:
Ik kwam dit via mijn Google-app tegen (bij mijn S7 de thuisknop even ingedrukt houden) en dan laat Google mij artikelen zien waarin ik me interesseer, in dit geval, ook wintersport.
Ik ski sinds een paar jaar en heb nu 3 weken ski-ervaring en ik vind het ontzettend leuk en ik zou echt elke vakantie willen.
Haha wat bizar! Ik ken die functie, die zit ook op mijn Huawei en ik vind ‘m vaak maar irritant omdat ik ‘m altijd per ongeluk activeer :p Wel grappig dat hij je naar mijn artikel leidde, aangezien ik helemaal geen SEO o.i.d. gebruik. Ik moet zeggen dat ik (denk ik) niet echt bang ben en het wel weer eens zou willen proberen, maar misschien eerst nog even een lesje in een skihal i.p.v. gelijk op de bergen in Tirol ;-) Leuk dat je de moeite nam om een reactie achter te laten! :-)
Lieve Marlous,
Daar waar het avontuur zo mooi en ontspannen zou zijn….. Wat een vervelende eerste Wintersport ervaring…..
Wat ben je een enorme bikkel! Echt heel stoer hoe je je hier door heen hebt geslagen en positief bent!
Fijn dat je nu even in mijn home-town bij jouw moeder kunt verblijven.
Laat je maar heerlijk verwennen.
Op naar een goed herstel!
Fijn dat het ondanks alle schik, meevalt qua verwonding en dat het goed geneest!
Veel liefs. Take care!
Cathelijne.
Haha ja, echt ZO balen. Maar omdat ik in eerste instantie dacht dat het veel erger was (dat bijvoorbeeld m’n kniebanden doorgesneden waren) valt het eigenlijk wel mee. Als het goed is ben ik redelijk snel weer op de been en houd ik er alleen een litteken aan over. Ik hoop ook dat het goed geneest! Ik blijf voor nu even lekker bij m’n mams, maar wie weet kunnen we nu wel eindelijk eens een koffie doen ;-)? Ik heb namelijk vanaf vandaag een rolstoel, haha :D
Tjonge, wat heftig. Veel beterschap en sterkte! Volgens mij zorgt iedereen om je heen goed voor je, fijn om te lezen.
Ja, ik heb gelukkig een goed ‘valnet’ om me heen :-)
Heftig Marloes, wat een pech zo’n nare val en snee! Veel beterschap, fijn dat je zo goed opgevangen wordt.
Zo he, die wond :O Wat naar zeg! Ik hoop dat je snel herstelt! En wat fijn dat je van die lieve mensen om je heen hebt die voor je kunnen zorgen nu :) Veel beterschap!
Wow, jee, wat een verhaal zeg. Dat skitripje ga je niet snel meer vergeten. Beterschap!
Jeetje wat een verhaal! Heel veel sterkte met het herstel :)
Jeeetje wat heftig zeg! Ik heb niet gekeken hoor, hihi. Succes met het herstellen :)
Aw, die ziet en klinkt verschrikkelijk pijnlijk! Veel beterschap…
Toch even durven doorklikken naar je foto’s… ;-) Ziet er toch heel erg diep en pijnlijk uit! Fijn dat je herstel tot hiertoe vlot verloopt! Verzorg jezelf nog goed en laat je inderdaad maar lekker in de watten leggen door je vriend! X
Brrrr wat ontzettend naar zeg! Ik dacht eerst: ‘Nou van die foto schrik ik echt niet’, maar wel dus haha. Veel beterschap en nog twee tips nu je (waarschijnlijk) meer binnen bent: het spel Patchwork en het boek Mijn leven in de wildernis.