Hotspot Utrecht: Fine dining bij Fico

Fico

Een tijdje terug werd ik uitgenodigd om te komen dineren bij restaurant Fico. ‘Was dat niet dat Italiaanse restaurant aan de Veilinghavenkade..?’ was het eerste wat in me opkwam. Maar sinds november staan chef Menno van der Pol en gastheer Norbert Zunneveld aan het roer. Samen runnen ze ook het populaire WT Urban Kitchen in de watertoren, dus mijn verwachtingen waren hoog!

FicoFicoFico

Mooi vanbinnen en vanbuiten

Ook Fico heeft een bijzondere locatie, en ook hier kom je langs de keuken binnen en eet je op de eerste of tweede verdieping van het restaurant. Dat zorgt voor een mooi uitzicht over de Veilinghaven.  Ik kan me voorstellen dat het straks goed toeven is op het terras, als de temperaturen weer wat omhoog gaan.

Het interieur is Fico prachtig: roze fluwelen stoelen, donkere botanische behangetjes en zelfs het servies steelt de show. Zelf houd ik daar wel van, het oog wil ook wat. Samen met mijn gezelschap neem ik plaats aan een tafeltje op de hoogste verdieping. Door de vele raampartijen hebben we goed uitzicht over elk stukje van de haven. Ook dat vind ik leuk: ik kijk graag van me af.

FicoFicoFico

8 gangen lang aan heerlijkheid

Bij Fico kun je terecht voor een 4, 5 of 6 gangenmenu. Deze kun je eventueel nog verwisselen of uitbreiden met chef’s specials. Wij kregen het 6 gangenmenu met als extra een chef’s special én een kaasdessert. Nog nooit eerder at ik een 8 gangenmenu, dus ik was benieuwd!

De keuken bij Fico is niet meer hoofdzakelijk Italiaans. Je vindt er nu allerlei soorten gerechten, maar altijd van hoge kwaliteit voor een betaalbare prijs. Terwijl de bubbels worden ingeschonken worden de eerste amuzes op tafel gezet: een Antilliaanse kaasbal (een soort bitterbal met kaasvulling), met mayonaise met vadouvan en krokante zwarte boon. Een klein, maar fijn hapje.  Daarnaast krijgen we een meringue van knolselderij met gelei van pinda, crème van eigeel en ingelegde knolselderij. Twee kleine smaakexplosies die gelijk de toon zetten voor de rest van de avond.

Tussen de prachtig opgedekte tafel ligt ook een steen. Net wanneer ik wil vragen waar die voor dient, komt gastheer Norbert met heerlijk zelfgebakken brood en een enorme kom met beurre noisette-boter met eekhoorntjesbrood. Vanuit de kom wordt een flinke schep boter op de steen gesmeerd. Aha, daar dient die dus voor. Dat zoiets simpel als boter en vers brood zo lekker kan zijn klinkt gek, maar ook dit was perfect.

Ondertussen worden ook onze wijnen weer bijgeschonken, bij elke gang krijgen we een bijpassende wijn. En deze zijn lekker! Stiekem maken we foto’s van de etiketten om ze later nog eens op te zoeken: hier moeten we meer van hebben!

Vervolgens raakte ik de draad van de gerechtjes eventjes kwijt. Volgens mij mis ik er eentje, maar uit mijn notitie haal ik in ieder geval een bijzonder visgerechtje op. Vooraf had ik aangegeven dat ik niet zo’n visliefhebber ben, maar Fico weet me toch te verleiden met de gefrituurde ansjovis uit Cortiz met een crème van zwarte knoflook. Deze is verrassend lekker!

Daarna volgen nog meer culinaire openbaringen voor mij. Voor het eerst eet ik kalfszwezerik, iets waar mijn vriend dol op is maar ik altijd een beetje vies vond klinken. Ook dit was zo ontzettend lekker! Het laatste hoofdgerechtje bestaat uit hert, rode kool, bloedworst, vlierbloesem en koffie. En ook hier eet ik dingen die ik voorheen nooit zou eten (bloedworst!) maar moet ik me inhouden om niet het bord af te likken.

Dan zijn we bij de laatste ronde aangekomen: de desserts! Het eerste dessert is een mix van frisse meringue-schotsen van yoghurt, texturen van komkommer en een huisgemaakte zure mat. Hoe geniaal is dat? I love zure matten. Maar ook het tweede dessert, met vijg (hoe kan het ook anders), walnoot, rozemarijn en braam is top. Beide gerechtjes zijn kleurige kunstwerkjes.

Bij de koffie krijgen we nog wat zoetigheden geserveerd en spot ik de bonbons van La Fève, een chocolatier uit Maastricht. Hier heb ik vier jaar geleden al eens in de keuken mogen kijken en het was een leuke verrassing om deze chocoladekunstwerkjes weer eens tegen te komen.

FicoFicoFico

Geen stijve bedoening

Bij Fico leek de tijd even stil te staan. Maar na 8 gangen en een kopje koffie zit de avond er dan toch op. Eigenlijk hebben we geen zin om naar huis te gaan, want het is er zo gezellig! Fico mag dan gerechten van hoge klasse serveren in een prachtig restaurant, het is zeker geen saaie stijve bedoening daar.

De bediening is jong en is netjes, maar casual gekleed. Er staat leuke muziek op de achtergrond bij het opdienen van de gerechtjes wordt er soms een grapje gemaakt. Extra leuk: onze gerechten worden door verschillende mensen uitgeserveerd. Dan staat er een van de koks voor je neus trots te vertellen over het gerecht dat ze voor je gemaakt hebben. Soms moet een gerecht nog ‘afgemaakt’ worden aan tafel, doordat er een bepaalde jus of saus bij gegoten wordt. Dat is niet alleen extra persoonlijk, het zorgt ook voor een extra stukje beleving.

Kortom: ik ben fan. Fico is vanaf nu mijn aanrader voor iedereen die wat te vieren heeft, of gewoon een avondje in de watten wil worden gelegd. Natuurlijk betaal je hier wat meer dan bij een eetcafé, maar de prijs-kwaliteitverhouding is top. Bovendien is Fico nog niet zo’n hype als WT Urban Kitchen, waar je soms weken vooraf moet reserveren. Doe er je voordeel mee, maar ik gok dat het niet lang zal duren voordat je ook bij Fico in de wachtrij moet aanschuiven..

Je vindt Fico op Veilinhavenkade 14, in Utrecht. Het restaurant is van dinsdag tot en met zaterdag geopend voor diner, lunch op aanvraag.

Beeld door Lars Verkroost Photography

Leuke blog? Geef 'm een 💚

Dit bericht heeft 5 reacties

  1. Silke

    Klinkt als een bijzondere ervaring! Ook goed om te lezen dat de sfeer niet zo stijf maar juist goed was! Ik hou van eten, maar zo speciaal heb ik nog nooit gegeten. Misschien is dit iets om te doen voor als ik straks afgestudeerd ben!! :)

  2. Shirley

    Bij Fico (en WT Urban Kitchen) heb ik echt zo lekker gegeten. Ik heb laatst mijn Utrechtse afscheidsetentje gepland, dat wordt een lunch in de watertoren. Dit keer op de verdieping met uitzicht over de stad! Ik ben benieuwd of het weer net zo lekker zal zijn als in mijn herinneringen.

    1. Ja het is echt goed he! Ik wil m’n vriend binnenkort ook nog meenemen naar WT Urban Kitchen, nog een beetje als onderdeel van het verkennen (maar inmiddels dus ook afscheid) van Utrecht haha.

Geef een reactie