Nu ik aan het afstuderen ben, over een paar maanden Utrecht na 7 jaar zal inruilen voor Antwerpen en ik daarna hopelijk zal beginnen aan mijn eerste echte job, voelt dit een beetje als het ‘einde van een periode’. Het einde van mijn studententijd misschien? Of het einde van een periode waarin ik zocht naar wie ik was en wat ik wilde? Het zet me in ieder geval aan tot reflectie.
Over altijd maar meer en beter
Een tijdje terug kwam ik deze quote tegen op Pinterest, en hij zette me aan het denken. Vanaf het moment dat je naar school gaat kijk je altijd uit naar een volgende stap, een nieuwe deur om te openen. Het begon in het laatste jaar van de basisschool al: welk middelbaar onderwijsniveau ga ik volgen? En op de middelbare school: welke richting kies je? Ga je de alfa of de bèta kant op? En dan volgt misschien de moeilijkste vraag: welke studie ga je kiezen?
Nu heb ik het alleen over school, maar hoe ouder je wordt, hoe meer verwachtingen anderen van je lijken te hebben. Vanaf een jaar of 16 wordt er steevast op elk familiefeest gevraagd hoe het met ‘de verkering’ zit. Daarnaast is het belangrijk dat je een bijbaantje zoekt, zodat je jezelf leert onderhouden en met geld leert omgaan. Nog beter natuurlijk als dat bijbaantje iets relevants is wat je naast je studie kan doen. Het kan altijd beter, sneller of leuker.
Doordat je bij elke mijlpaal de lat weer een stukje hoger legt, sta je soms niet stil bij wat je al bereikt hebt. Ik zie het om me heen: jarenlang werken mensen aan het halen van hun diploma. En als ze dan dat felbegeerde papiertje in hun hand hebben maakt iedereen zich alleen nog maar druk of ze wel snel genoeg een baan en een koophuis hebben.
Mijn geopende deuren
Omdat ik mezelf niet wil verliezen in het ‘altijd maar meer willen‘ besloot ik een lijstje te maken, van alle deuren waarvan ik ooit zo hard hoopte dat ze op een dag zouden openen. Van kleine successen naar grote mijlpalen. En die nu dus gewoon al geopend zijn.
- Mijn vwo-diploma. Ik weet nog zo goed dat ik het destijds na een jaar over doen en het zakken voor de eindexamens echt niet meer zag zitten. Het duurde 8 jaar, maar uiteindelijk haalde ik dat diploma wel.
- Een eigen fijne plek in Utrecht. Al ruim 5 jaar woon ik in mijn fijne studio aan de rand van het centrum. De ruimte, de locatie: hier heb ik zoveel geluk mee gehad!
- De toffe reizen die ik dankzij mijn blog heb mogen maken. Ik noem een Zuid-Afrika, Kreta, Budapest en Parijs, maar er was nog veel meer. Zo gaaf!
- Een stabiel inkomen als freelancer. In 2014 schreef ik mij in bij de KvK. Ik rolde er een beetje per ongeluk in, maar inmiddels heb ik al bijna 2 jaar een stabiel inkomen als freelancer. Daar ben ik trots op!
- Mijn afstudeerstage. Na alle struggles aan het begin van mijn studieloopbaan, had ik niet verwacht dit punt ooit te bereiken. Ik ben aan het afstuderen en heb straks echt een diploma in m’n handen.
- Alle baantjes en klusjes die ik de afgelopen jaren mocht doen, die samen bijdragen aan mijn inmiddels al best wel uitgebreide CV.
- Lieve en leuke vriendinnen om me heen. Ik ben op de middelbare school wel eens gepest en voelde sowieso niks voor de kliekjes die er waren. Extra dankbaar ben ik daarom nu voor mijn vrienden, die mij waarderen om wie ik ben.
- Mijn vriend. Na heel wat gedate te hebben en ook een hele tijd vrijgezel te zijn geweest liep ik daar zomaar tegenaan. Wat ben ik elke dag blij dat ik toch de gok durfde te wagen om in die trein naar Gent te stappen.
Deuren die ik nog graag zou openen
Natuurlijk zijn er ook nog een heleboel deuren waarvan ik hoop dat ze binnenkort of ooit een keer open gaan. Niet omdat het altijd maar meer en beter moet, maar omdat het ook wel leuk is om jezelf wat doelen te stellen in het leven. Misschien verandert mijn mening compleet over een aantal jaar, maar op dit moment hoop ik deze ‘deuren’ nog te openen:
- Mijn hbo-diploma halen! Ik heb hier alle vertrouwen in, toch ga ik zo ontzettend blij zijn als ik dat papiertje in m’n handen heb.
- Mijn rijbewijs halen. Dit heb ik door faalangst in het verleden veel te lang uitgesteld. Het moet toch echt een keer gaan gebeuren..
- Een eigen huisje hebben met m’n vriend. En dan ben ik al blij als we straks een leuk appartementje huren.
- Een harige viervoeter adopteren. Lijkt me zo gezellig.
- Een jaar in het buitenland wonen. En dan bedoel ik niet België, want dat voelt al bijna als thuis ;-)
- Een carrière opbouwen. Ik hoef geen CEO te worden en wil mezelf niet kapot werken, maar het lijkt me leuk om mezelf te ontwikkelen op professioneel gebied, en door te groeien in een bedrijf.
Wat zijn jullie deuren?
Ik ben heel benieuwd of jullie je herkennen in ‘mijn deuren’. Misschien realiseer je je door mijn lijstje wel dat je meer deuren hebt geopend dan je dacht. Ik ben heel benieuwd op welke mijlpalen jullie het meest trots zijn, en welke deuren jullie nog graag zouden willen openen. Dat mag in de comments, maar je mag het ook overnemen op je eigen blog (als je die hebt), als een soort tag. Laat het me dan vooral weten, ik ben benieuwd!
Dit bericht heeft 20 reacties
Ah dit herken ik helemaal! Ik zit in dezelfde fase als jij, ook bijna klaar met afstuderen en daarna beginnen met mijn eerste baan. Hoewel ik graag stil sta bij de dingen waar ik dankbaar voor ben, wordt elke nieuwe deur waar je door bent gegaan toch snel gewoon. Ik ben vooral trots op de stage die ik nu doe, niet voor mijn studie maar gewoon uit interesse. Gisteren hadden we een dag vol werkbezoeken en presentaties die ik georganiseerd had, en het was zo leuk! :) Fijn weekend!
Oh wat leuk! Lijkt me een extra fijn gevoel geven als je zelf iets organiseert en dat helemaal goed gaat. Tof ook dat je zelf je stage geregeld hebt.
Leuk artikel! Nu ik er zo over nadenk, ben ik ook best trots op de deuren die ik inmiddels geopend heb. Van een VWO naar hbo-diploma. Van een krakkemikkig studentenhuis naar een eigen appartementje op rolafstand van het strand. En dan heb ik ook nog eens een hele leuke baan waarbij ik de hele dag bezig mag zijn met social media en influencers. Natuurlijk zijn er nog een paar mooie deuren te openen, maar daar heb ik geen haast mee :). Ik geniet ook lekker van alles dat ik al heb!
Ja, ik weet niet of het te maken heeft met ouder worden, maar ik merk dat ik ook steeds meer rust heb en tevreden kan zijn met wat ik heb. Heel fijn is dat!
Wat een goed onderwerp en wat heb je dit weer mooi geschreven! Ik volg een aantal bloggers, maar jij blijft mijn favoriet, omdat je kiest voor kwaliteit en niet voor kwantiteit. Ik lees liever een paar keer per week een kwalitatief goede blog over een goed doordacht onderwerp, dan dat ik iedere dag een blog lees over een onderwerp dat niet relevant is voor anderen (dat wil overigens niet zeggen dat ik je dagboekjes niet ontzettend leuk vind om te lezen!). Buiten dat kom je in je blogs altijd eerlijk en down-to-earth over, wat je blogs alleen maar geloofwaardiger maakt.
Oké, terug naar het onderwerp van je blog. Ik denk dat iedereen vaker stil mag staan bij wat hij/zij al heeft (bereikt) en niet alleen maar streven naar meer en beter. Uit ervaring weet ik dat het laatste een voedingsbodem is voor het ontstaan van een depressie. Ik leer nu om tevreden en blij te zijn met wat er is, wat ik al heb (bereikt) en met wie ik ben. En dat is zoveel meer waard dan steeds te streven naar successen en naar meer en beter! Ik denk dat jij dat mooi verwoord hebt hier.
Wat een lieve en leuke uitgebreide comment :-). Ik merk ook dat ik steeds beter tevreden kan zijn met wat ik heb, en ook echt goed kan teren op bereikte mijlpalen. Fijn gevoel is dat, geeft rust.
Mijn meest recente deur die open ging: verhuizen naar Breda en weer in de buurt van mijn familie wonen! Daar dacht ik al jaren over en nu is het eindelijk zover! De volgende deur is het openen van een praktijk voor zanglessen in de buurt, en verder ben ik eigenlijk heel blij met alles zoals het is :)
Mijn rijbewijs was trouwens een enorm zware en heftige deur waarvan ik heeeel blij ben dat-ie is geopend, gun het je van harte dat je het ook snel achter de rug hebt! Zo heerlijk om gewoon over naartoe te kunnen in m’n autootje, zou dat echt niet willen missen.
Haha ja pfoe, als dat rijbewijs binnen is valt er denk ik wel een last van mijn schouders.. En een eigen zanglessen praktijk: hoe cool! Ik zou stiekem wel zanglessen willen nemen, maar dat is een deur die ik überhaupt niet durf te openen ;-)
Haha die deur wil ik wel voor je openen hoor, komende maanden ben ik toch nog aan het opstarten dus dan zal het rustiger zijn, als je wil kan je onderweg naar België gerust een keer een uurtje komen zingen!
Een mooi onderwerp om bij stil te staan. Ik denk dat ik net als jij best wat deuren heb geopend waar ik vroeger over droomde: een leuk appartement, werken bij een tijdschrift. Maar ook het halen van diploma’s en het opbouwen van een trouwe vriendenkring. Misschien neem ik het onderwerp wel van je over :-)
Jaa, ik denk dat werken bij een tijdschrift bij heeeeel veel meisjes op de verlanglijst stond. Bij mij in ieder geval wel. Best bijzonder dat het jou dan gelukt is. Ben benieuwd naar jouw lijstje!
Wat een mooie quote! Ik sta er inderdaad niet vaak bij stil hoeveel deuren ik in mijn leven al heb geopend. Vooral dat ik nu een stabiele relatie heb, is iets waar mijn 13-jarige ik waarschijnlijk heel trots op zou zijn. Dat voelde heel groot en ver weg als tiener. Mijn vriend en ik zijn nu bezig om ons te oriënteren om uit Leeds weg te verhuizen, maar met twee carrières voelt dat nu als een grote deur. We zullen zien wat de toekomst ons brengt!
Ik denk soms, de 13-jarige ik zou mezelf nu heel cool vinden. En burgerlijk, hahaha!
Ik had gedacht dat ik mijn hbo-diploma ook dit jaar zou halen. Door hele erge stress heb ik besloten dit jaar mijn scriptie en afstudeerdossier in te leveren en volgend jaar de vakken te volgen (die op dit moment gepland zijn door de docenten, alsof afstuderen niet genoeg is!!!). Verder hoop ik in de toekomst mij te kunnen inschrijven bij de KVK. Dat is toch wel een droom/doel.
Liefs,
Marloes
Wat een mooie post! Dat is eigenlijk iets waar ik vrijwel nooit bij stilsta. Maar wel eentje om goed over na te denken :). Ik denk dat ik hier wel over ga schrijven, ja.
En o god, dat rijbewijs! Ik heb ‘m al 11 jaar, maar heb in al die jaren toch wel angst gehouden. Tot ik vorig jaar ineens wel moest, wamt ik was gescheiden en moest het echt in m’n eentje opknappen. Dat heeft wel een positieve invloed gehad op m’n rij-angst ;). En het is ZO fijn als je daar van bevrijd bent!
Ik heb het even gehad met die deuren. Het enige waar ik nu naar uitkijk is het feestje voor mijn dertigste verjaardag binnen 2 maanden :-) ik ben de vragen zoals ‘wanneer beginnen jullie aan kindjes’ en ‘wil je niet trouwen?’ Echt even beu. Ik wil eigenlijk gewoon mijn leven rusten leven. Niet fulltime werken, en meer rustig genieten. Dat heb ik dus ook gedaan en werk nu al een half jaar deeltijds :-) Op ‘t einde van mijn leven ga ik daar volgens mij zo dankbaar voor zijn. Meer en sneller ga je je later alleen maar beklagen, denk ik…
Heel herkenbaar en mooi om er eens bij stil te staan! Ik had vroeger ook nooit gedacht dat ik dit punt zou bereiken maar ik ben ook heel trots op waar ik sta. En inderdaad, die deuren gaan open zonder dat je het zelf altijd door hebt. En soms gaan er deuren open waar je zelfs niet aan durfde denken of waarvan je niet eens wist dat ze er waren.
Ik was trouwens vroeger ook heel bang in de auto maar ik heb dan 20 uur rijles gevolgd waarna ik een jaar alleen in m’n autootje heb rond gereden, mijn rijbewijs haalde en nu bijna niets liever doe (ook niet heel goed natuurlijk ;) ). Geef jezelf de tijd om er aan te wennen, dan komt het wel goed denk ik.
Heel mooi geschreven en natuurlijk trots op jouw ( zoals moeders dat doen) maar ook zo blij dat ik een gelukkig meisje zie en inderdaad tevreden zijn is zo mooi! “Rupjes nooit genoeg ” zullen nooit gelukkig zijn wat ze ook doen of bereiken❤
Mama
Wat een mooi artikel. Mijn deuren? Ik ben heel erg blij met mijn vwo-diploma. Toen ik naar de middelbare school ging werd ik op vmbo-t niveau gedropt omdat rekenen niet mijn sterkste kant is. Had zelf niet verwacht dat ik daar naartoe zou moeten, dus was wel pijnlijk. Toch wel echt een deuk in mijn zelfvertrouwen. Ik heb er een jaar gezeten en mocht in het tweede jaar havo volgen. In het derde jaar mocht ik naar het vwo en daar ben ik gebleven en heb binnen zes jaar mijn diploma gehaald zonder er extreem veel moeite voor te hoeven doen. Vanwege de weg ernaartoe ben ik extra trots op dat papiertje. Verder ben ik blij dat ik mijn diploma journalistiek op zak heb, hoewel ik daar niet half zo trots op ben als op mijn vwo-diploma, haha.
Verder heb ik na 100 jaar rijles uiteindelijk toch mijn rijbewijs gehaald, ook wel heel fijn. Maar eigenlijk ben ik vooral blij met de niet diploma-gerelateerde dingen. Met mijn huis, mijn honden, mijn vriend en mijn creativiteit. Ik hoop uiteindelijk als foodfotograaf mijn geld te kunnen verdienen. Die deur zou ik op het moment het allerliefste willen openen. Freelance werken en veel vrijheid hebben om af en toe te reizen en veel tijd aan mijn honden te kunnen besteden. Daar droom ik van. Heel rijk hoef ik niet te worden, gelukkig vind ik het belangrijkste.
Dit geeft stof tot nadenken. Wat een fijn blogartikel! Ik sta eigenlijk niet genoeg stil bij de open deuren die er al zijn (geweest). Maar natuurlijk heb ik ook nog ontzettend veel idealen in mijn hoofd en daar blijf ik lekker voor strijden :)