Eergisteren hoorde ik na een hele dag in spanning te hebben gezeten dat ik ‘groen licht’ heb voor mijn scriptie. Wat betekent dat ik in ieder geval een voldoende heb en dat ik donderdag na het verdedigen van mijn scriptie afgestudeerd ben..
Toen ik 5 voor 5 eindelijk het verlossende mailtje kreeg (terwijl we het uiterlijk 17:00 zouden horen, ik hield het niet meer haha) liet ik wel een traantje hoor. Van de spanning, de opluchting, van blijdschap en ik werd een beetje emotioneel. Want na jaren ‘falen’ (zo voelde dat althans) heb ik alsnog dat papiertje.
Het duurde namelijk wel even. In 5 vwo bleef ik zitten, mijn ouders gingen uit elkaar en dat was (en is) pittig. Het jaar erop spendeerde ik meer uurtjes in de kroeg waar ik werkte dan op school, dus bleef ik wederom zitten en moest ik van school af. Ik ging naar de vavo, waar ik 5 en 6 vwo in 8 maanden deed en uiteraard zakte. Het jaar erop kreeg ik een her voor wiskunde, maar haalde ik mijn examens uiteindelijk wel. Omdat ik zo hard gestreden had voor dat vwo-diploma moest en zou ik naar de uni. Ik begon met taal- en cultuurstudies, maar stopte binnen een halfjaar (net als bijna mijn hele tutorgroep). Ik vond het een vage studie. Na een uitgebreide studiekeuzetest kwam er communicatie- en informatiewetenschappen uit. Een leuke studie, al miste ik de praktijk. En ook wat studiepunten haha, wiskunde bleek nog steeds mijn gebrek en ik kwam niet door de SPSS-toetsen heen.
Ik voelde me zo’n enorme failure. Ik heb een tussenjaar genomen om te bedenken wat ik wilde. Ik heb hier eerder al eens over geschreven. Ik werkte en schreef me dat jaar in bij de KvK. Uiteindelijk maakte ik de switch naar het hbo: Digitale Media en Communicatie. Best spannend, want ik was gemiddeld 5 jaar ouder dan m’n klasgenoten. Maar: beste keuze ooit. Hier leerde ik dingen die ik direct kon toepassen. Omdat ik wat ouder was wist ik beter wat ik wilde, zag ik docenten meer als supporters of zelfs vrienden en heb ik vanaf het begin allerlei leuke relevante freelance klussen naast mijn opleiding kunnen doen.
De vier jaren vlogen echt voorbij. Alles leek goed te gaan, en toch kon ik het niet echt geloven. Want als het elke keer niet in een keer lukt, waarom zou het nu dan vlekkeloos gaan? Dus vandaar die tranen, toen het verlossende bericht kwam. En die tranen kwamen opnieuw de dag erna, toen ik dit bericht deelde op Instagram. Zoveel lieve reacties kwamen daar binnen, dat had ik niet verwacht. Ik werd vaak een doorzetter genoemd, terwijl ik mezelf eerder als een ‘afhaker’ zag. Maar ik denk dat jullie nu misschien wel gelijk hebben. Ik moet er alleen nog even aan wennen.
Misschien herinner je nog het artikel over ‘deuren waarvan ik ooit hoopte dat ze op een dag open zouden gaan‘. Dit is er zo een. Bam.
Dit bericht heeft 14 reacties
Absoluut een doorzetter ben je! Wat een heftige jaren zijn dat geweest en ik kan me goed voorstellen dat dat je van binnen een beetje opvreet.
Vind het overigens mooi dat je in het begin ook noemt nog steeds moeite te hebben met de scheiding, zo eerlijk. Wilde dat toch even benoemen.
Je mag heel trots op jezelf zijn! Dat papiertje pakt niemand je meer af! Geniet maar van dit heerlijke gevoel!
Proficiat! Je hebt dat diploma dubbel en dik verdiend! Je hebt er ongelooflijk hard voor gewerkt, dus geniet er nu maar met volle teugen van!
Mooi geschreven Marlous, je mag ontzettend trots op jezelf zijn! Succes nog volgende week!
Je mag echt heel trots op jezelf zijn, Marlous! Heel mooi geschreven :) Ik hoop dat ik eind augustus/begin september ook zo’n blogpost mag schrijven, maar eerst nog even hard studeren, haha. Je bent zeker geen ‘afhaker’, maar wel een echte doorzetter!
Liefs,
Marloes
Wat goed!!! Gefeliciteerd alvast :D
Zo knap van je! Herken trouwens heel erg je gevoel van “falen” hoor, ik heb ook een verkeerde studie gekozen, vervolgens andere studie begonnen en m’n P gehaald en toen weer gestopt omdat ik me gewoon niet goed in m’n vel voelde. Inmiddels 23 en in september naar m’n 4e jaar! Zal ook ZO blij zijn als ik afgestudeerd ben… Iedereen heeft z’n eigen tempo toch en dat is helemaal prima :-)
Wauw! Gefeliciteerd! Echt petje af hoor! Ik zit momenteel ook in een gekke fase. Na 1,5 jaar Communicatie en Multimedia Design te hebben gesturdeerd ga ik nu Aardrijkskunde Lerares studeren! De omwegen die je soms maakt zijn alleen maar goed voor je persoonlijke ontwikkeling! Niet altijd leuk, dat wel ;) Liefs!
Ik vind het echt heel bewonderenswaardig hoe dit bij jou gelopen is en hoe hard je hebt geknokt! Niet alleen voor je studie, maar vooral met jezelf. Dat je zo graag wilde, en zo je best deed, maar dat het steeds niet leek te lukken. Blijven zitten, verkeerde studiekeuze, pfff. Dat moet echt niet niks zijn geweest. En dan uiteindelijk op latere leeftijd beginnen aan een studie en het gewoon naast je eigen bedrijfje en allemaal andere dingen zo glansrijk afmaken. YEAH. Zo fijn dat je toentertijd wat hebt gevonden wat je zo bleek te liggen en dat je nu dat papiertje gewoon op zak hebt. Een succesvol onderneemster met bakken vol werkervaring èn een diploma, dat kan echt niet iedereen op jouw leeftijd zeggen! En dat je dan nu als klap op de vuurpijl met je ontzettend leuke vriend in een fijn appartementje in Antwerpen gaat wonen. Het is je zo gegund! Geniet er lekker van! X
Doorzetter was ook het eerste woord dat bij mij op kwam. Mega veel bewondering voor je!
Gefeliciteerd, soms kost het tijd om er achter te komen waar je hart ligt. Niets mis mee. en als je het dan haalt geweldig.
Mooi geschreven dit! Trots op jou :)
Gefeliciteerd Marlous!! Ik vind je juist ook een ontzettende doorzetter, dat je ondanks dat het allemaal niet zo soepel verliep met school/studie tóch door bent blijven gaan en nu dat papiertje in de pocket hebt! Petje af hoor! Ik hoop dat je snel leuk werk vindt en dat je het enorm naar je zin gaat krijgen in jullie appartementje in Antwerpen!
Marlous je hebt het fantastisch gedaan! En wij gaan de uitkomsten van je onderzoek gebruiken! We zullen je missen in het team.