Het voelt een beetje gek om dit dagboekje te delen, omdat de dagen steeds meer op elkaar gaan lijken. Toch vind ik het wel fijn om voor mezelf een soort overzicht bij te houden. Hopelijk is het voor jullie leuk tijdverdrijf haha.
Maandag maakte ik als lunch een grote pan tomatensoep. Ik kook deze periode veel meer dan normaal. Enerzijds natuurlijk omdat we minder uit eten gaan/afhalen, maar ook omdat ik er nu meer tijd voor heb. Het voelt ook als een nuttige bezigheid. Als ik soms met werk vastloop kan even koken of schoonmaken er weer voor zorgen dat ik terug in een productieve flow kom.
En zo ziet m’n werkplek eruit! M’n vriend werkt vanuit onze logeerkamer, we wisselen nu af. Enerzijds is de woonkamer lekker licht en daardoor een fijne werkplek, maar de logeerkamer is dan weer een fijn afgesloten hokje. In beide ruimte hebben we geen fatsoenlijke bureaustoel, dus daarover hoeven we al geen ruzie te maken :’).
‘s Avonds bestelden we een pokébowl. Een van de weinige dingen die je hier nog kunt bestellen. We hadden geen zin om te koken en moesten eigenlijk ook boodschappen doen. Dus dan maar zo! Met op de achtergrond Zondag Met Lubach!
Dinsdag had ik echt een baaldag. Ik schreef er al over in mijn persoonlijke corona update. Gelukkig kon ik het rotgevoel later een beetje van me afschudden. Tijdens m’n lunchpauze bakte ik een cake: lekker simpel uit een pakje, maar wel lekker! Dat bakken werkte bijna therapeutisch.
Hij was erg goed gelukt! Ik heb ‘m meteen in plakken gesneden en die vervolgens ingevroren, zodat ik de rest van de week nog van de cake heb kunnen genieten.
‘s Avonds schudde ik het laatste restje ‘meh’ van me af met een hele fijne yogasessie van Studio Natuurlijk. Dit is een Utrechtse yogastudio waar ik ooit wel eens lesjes heb gevolgd, nu staan er lesjes op YouTube. Het is natuurlijk altijd een beetje persoonlijk welke yogalesjes/instructeur fijn zijn, maar ik kan deze echt aanraden!
Van donderdag heb ik alleen deze foto. Van een lange, maar productieve dag werken had ik heeeel veel zin in frietjes gekregen. Gelukkig is ons vaste frietkot nog open. Het beste aan dit frietkot is dat ze als een van de weinige warme pindasaus hebben. Super lekker in combinatie met verse knapperige frietjes, maar de meeste Belgen zijn er niet fan van haha.
Vrijdag deed ik boodschappen. We proberen nu het boodschappen doen tot 1-2 x per week te beperken. Nu we nog maar in ons eentje mogen gaan had ik even onderschat hoe zwaar zo’n boodschappen tas is als je ‘m helemaal tot de rand vult.. haha. Voor de gezelligheid had ik deze vrolijke confetti donuts meegenomen. Ze waren echter een beetje geplet door de rest van de boodschappen, waardoor het nu een zielige gekneusde donut is haha.
Vrijdag is mijn vrije dag, toch klapte ik om 16:30 mijn werklaptop weer open. Er stond namelijk een e-péro op de planning. Een digitale vrijdagmiddagborrel. Dat was echt heel gezellig en super grappig. Fijn om m’n collega’s weer even allemaal te zien en te spreken. Door de week heb ik meestal met een paar vaste collega’s veel contact. Normaal zie en spreek je de rest dan wel tijdens de lunch of het koffiehalen, maar nu gaat dat natuurlijk niet. Omdat ik er nog niet zo lang werk voelt het ook een beetje gek om ‘zomaar’ even op te bellen om te kletsen, maar wie weet volgt dat nog als we over 6 weken nog thuis zitten ;-).
‘s Avonds maakte m’n vriend Moussaka, naar recept van Jeroen Meus. Keuken was een kleine bende haha, maar we hadden wel genoeg eten voor de rest van het weekend.
Zaterdag begonnen we met een lekker ontbijtje. Zo proberen we toch maar duidelijk onderscheid te maken tussen weekend- en weekdagen. Vervolgens ging mijn vriend sporten en deed ik een kleine schoonmaak.
Aan het eind van de middag maakten we weer een grote wandeling. Vorige week wandelden we door de Joodse buurt, dit keer stond Antwerpen Noord op de planning. Zo komen we nog eens ergens!
Ik moet zeggen dat ik wel een beetje last heb van ‘buiten kom schaamte’; er wordt natuurlijk opgeroepen om zoveel mogelijk binnen te blijven. Tegelijkertijd is het niet verboden om buiten te komen voor beweging – het wordt hier zelfs aangemoedigd door de premier. Ik vind het maar lastig, merk wel dat ik me soms schuldig voel. Toch ben ik afgelopen week maar 3 keer buiten geweest: 2 keer voor boodschappen en dus deze wandeling. Ik zie het maar als een noodzakelijke verplaatsing. Hoe denken jullie erover?
We picknickten aan het water. Normaal hadden we nu zeker een terrasje gepakt of geluncht bij een of ander leuk lunchtentje. Tja. Dit bespaart wel geld haha.
Onderweg hebben we wat beren gespot. Doen jullie al mee met de berenjacht? Het idee is dat je een knuffelbeer voor je raam plaatst zodat kinderen (maar ook volwassenen haha) op ‘berenjacht’ kunnen. Bij gebrek aan een teddybeer staat bij ons een nijlpaard voor het raam.
Op zaterdag gaan we vaak naar de markt, waar we dan allerlei lekkere hapjes en snacks halen voor een borrel. Nu de markt gesloten is moeten we een beetje improviseren, maar het is net zo gezellig!
Zondag voelde echt als een luie zondag. We sliepen uit, luierden een beetje en ik maakte rode linzen soep. De hele crisis leek eventjes ver weg, best wel fijn. Tijdens het koken/avondeten hebben we nog gevideobeld met onze families, dat was erg gezellig. Eigenlijk hoop ik dat dat videobellen er ook na de crisis in blijft zitten. Ik heb nu bijna meer contact met vrienden en familie dan de maanden voor de crisis!
Inmiddels zitten we alweer in week 3 van het thuiswerken. Door dit relaxte weekend heb ik weer hernieuwde energie gevonden, al merk ik dat mijn geduld wel een beetje opraakt. Mijn spanningsboog is momenteel vrij kort, haha. Ik probeer nu iets flexibeler te werken, door bijvoorbeeld wat vroeger op te staan of wat later in de avond nog te werken kan ik overdag even iets anders doen als m’n gedachten afdwalen.
Hoe gaat het met jullie?
Dit bericht heeft 19 reacties
Ik probeer elke dag een korte wandeling doen en in het weekend heb ik een iets langere fietstocht gedaan. Ik denk dat je dat echt mag zien als noodzakelijk voor je mentale gezondheid dus ik voel me er niet schuldig over, zolang je niet in groepjes overal gaat staan praten met mensen.
Blijf je dagboekjes vooral plaatsen, ook al lijkt het of je nu weinig te vertellen hebt. Ik lees ze graag!
Herkenbaar, dat je je bijna schuldig voelt om naar buiten te gaan om even een frisse neus te halen. Ik probeer iedere dag even een rondje te doen en gelukkig heb ik nog een tuin(tje), zodat ik daar nog in kan werken en tegelijkertijd een poosje buiten kan zijn.
Ik ben jaloers op je tuin!
Dat schuldig voelen herken ik wel. Maar ga toch maar elke dag de wandeling maken die ik altijd al maakte. En hier een regenboog op het raam, bij gebrek aan een beer.
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over een wandeling, zolang je de afstanden goed respecteert. Zoals je zelf zegt, wordt het net aangemoedigd om buiten te komen. Persoonlijk zijn wandelingetjes mijn hoogtepunten deze dagen (naast lekker eten haha). Blijven wandelen dus, is alleen maar goed voor je!! In tegenstelling tot NL mogen we niet op bezoek bij mensen (logisch als je het mij vraagt) dus laat ons vooral genieten van hetgeen wel mag.
Ja we gaan telkens expres naar rustige wijken van de stad en komen zo uberhaupt al weinig mensen tegen. Ik had nu wel graag een hond willen hebben (of ja, wil ik sowieso al haha), dan had je een extra excuus om meerdere keren per dag naar buiten te gaan!
Ik zie in ieder geval een hoop lekker eten voorbij komen, mjam. Krijg er echt trek van! Ik heb dus pas één keer in mijn leven moussaka gegeten, maar het ziet er ZO goed uit bij jou. Ik ga kijken of ik het ook kan maken deze periode; lijkt me echt een leuke bezigheid ook. Moet ik eerst even een grote(re) ovenschaal kopen, dat wel, haha. Je hoeft je echt niet te schamen als je een wandelingetje maakt. Het is belangrijk om je benen te trekken, een frisse neus te halen en wat vitamine D op te doen. Als je minimaal 1,5 meter afstand houdt van anderen, is er eigenlijk niks aan de hand. Zolang we maar niet allemaal naar dezelfde plekken gaan etc, maar hier in Nederland kan ik tot nu toe prima mijn wandelingetjes maken zonder veel mensen tegen te komen gelukkig (: Liefs en take care!
Goed om weer wat van je te lezen, nadat ik een tijdje uit het bloggen ben geweest. Ik vind het idee van de e-péro echt leuk bedacht! Zo blijf je toch ook nog wat contact houden met collega’s. Ik ben afgelopen maandag begonnen met een nieuwe baan, maar zit al sinds de tweede dag thuis. Daardoor heb ik nog niet écht collega’s nu en dat vind ik wel heel jammer. Kan dus niet wachten tot ik weer op kantoor mag werken. Ik kom nog regelmatig buiten, omdat ik een hond heb. Alle andere uitjes voelen ook voor mij als een soort overtreding, maar eigenlijk zijn die er nu ook niet echt, buiten een tripje supermarkt dan.
Oh een nieuwe baan, wat spannend! Ben je opnieuw geswitcht? Extra spannend in deze tijden, veel succes!
Huishoudelijke mededeling: deze week is ons frietkot gesloten. En ik vind het juist nu heel herkenbaar om je dagboekjes te lezen.
Ik vind het heel leuk en herkenbaar om je dagboek te lezen! Mijn werk is met vlagen heel druk, vandaag heb ik helemaal geen tijd gehad voor pauzes helaas, maar op rustige dagen herken ik wel dat m’n concentratie niet meer 8 uur lang aanwezig is. En wij proberen met collega’s ook een vrijdagmiddagborrel te doen! Verder kom ik buiten om hard te lopen, te wandelen en boodschappen idd, alle andere sporten doen we gewoon binnen :)
Ah fijn om te horen! Misschien is die herkenning ook al een belangrijke waarde van mijn dagboekje. Ik vind het vooral fijn om m’n ei kwijt te kunnen haha. Ik vind het zelf ook moeilijk om 8 uur productief te zijn. Denk dat iedereen daar op dit moment last van heeft!
Oooh ja, dat schuldgevoel. Heb nogal snel het gevoel dat ik een misdaad bega, maar moet ook eerlijk bekennen dat ik afgelopen week door het bos heb gewandeld met een vriendin (met afstand maar toch), en filmopnames heb gedaan voor werk (ook met afstand, maar toch.)
Je foto’s zijn weer zo mooi, snap niet hoe je het voor elkaar krijgt!
We zouden allemaal een soort CoronaDiary bij moeten houden, al is het maar voor later. Dus blijf ze vooral posten, ookal zijn ze voor je gevoel allemaal hetzelfde :) Het is ook fijn om te lezen dat we allemaal echt in hetzelfde schuitje zitten, alhoewel het ook wel snel went, dit gekke leven. Dat is ook wel een raar idee. Zou je wellicht wat recepten kunnen posten wat je zoal allemaal kookt? Ik merk dat ik wel veel wíl koken (ideeën genoeg) maar ik heb zo weinig puf (of weinig ingrediënten en nog minder zin om naar de supermarkt te gaan) dus ik maak alleen maar simpele dingen haha.
Ik lees je dagboekjes ook graag dus blijf er zeker mee doorgaan :) Ik ben trouwens ook voor het posten van receptjes. Ik heb echt 0,0 inspiratie en zin om te koken de laatste tijd dus ik kan wel wat input gebruiken! Wij gaan ook elke dag minstens 1 keer maar vaak wel 2 keer wandelen met de honden. Voel me er eigenlijk niet schuldig om maar ik snap het gevoel wel. Ik denk dat ik me ook wat ongemakkelijker zou voelen als we de honden niet zouden hebben. Maar het is wel belangrijk om regelmatig naar buiten te gaan, zowel voor je fysieke als je mentale gezondheid!
Wat een gezellige foto’s! Wij hebben ook al een beer voor het raam staan, ik kan er zo van genieten nu als iemand langsloopt en hem spot! Zelf kom ik ook maar weinig buiten, ik voel die schaamte zo erg! Wel weet ik tijdens de lunch een momentje te pakken om op het balkon in de zon te gaan zitten.
Liefs, Eva
Heerlijk overzichtje!! Juist nu, in deze tijd. Inderdaad: meer tijd voor koken en andere gezellige dingen binnenshuis. Die Mort Subite, aaah dat mis ik. Ga ik binnenkort weer kopen :-) Echt m’n favoriete zomerbiertje.
Slim wel om lekker te gaan picknicken in plaats van een terrasje! Brengt me op ideeën voor als het warmer weer wordt.
Ik kan het helemaal voor me stellen al die ups & downs!
Pingback: Bloggers met weekoverzichten