Dagboekje Januari: we kochten een kunstwerk & ik ging op werk trip naar Londen

Wat is dat toch dat januari altijd eindeloos lijkt te duren? Misschien omdat december altijd zo vol zit met afspraken en daardoor voorbij vliegt? Of wellicht omdat januari ook bijna 5 weken lang duurde. Toch zat ik niet stil – en daardoor vloog januari eigenlijk alsnog voorbij!

Ok, even een stapje terug. Hoi, ben ik weer! Na 6 maanden afwezigheid kriebelde het om weer eens te bloggen. Het afgelopen half jaar had ik er gewoon even geen zin in. Ik ben van part time ook naar full time werken gegaan, waardoor ik ook wat minder tijd overhield voor m’n blog. Ik veranderde m’n Instagram handle naar m’n eigen naam en veranderde m’n profiel tekst naar ‘retired blogger’ (lekker dramatisch haha. Al zette ik er ook ‘but old habits die hard’ achter ;-)). Daarom ook geen grootse aankondiging dat ik ging stoppen met bloggen, daarvoor ken ik mezelf te goed. Ik blog gewoon wanneer ik zin heb! Geen idee of er volgende maand weer een dagboekje online staat, maar voor nu in ieder geval – on popular demand – een dagboekje van afgelopen januari!

Ik startte de maand met een event van vriendinnetje Karlien. Een mix van meditatie, dans & vision boards maken om de toon van het jaar alvast positief te zetten. En een leuke manier om nieuwe mensen te leren kennen! Karlien organiseert elke maand zo’n ’self love’ event (met telkens weer een ander thema), moest je geïnteresseerd zijn check dan even haar insta: @karlienvc.

Dit is mijn vision board voor 2025. Ik maakte dit nu voor het tweede jaar op rij, en knip en scheur gewoon random dingen uit die me aanspreken.

Begin januari viel er sneeuw – zelfs in Antwerpen lag een dun laagje. Maar in de Ardennen lag een goeie 20-30 centimeter! Dus appte ik vrienden van ons of ze dat weekend met ons wilden gaan wandelen in de Ardennen. Elke dag hield ik de sneeuwwebcams in de gaten om te checken of het niet al weggesmolten was, maar er viel juist extra sneeuw bij. Dus hop in de auto richting de Hoge Venen, wat ongeveer 2,5 uur rijden vanaf Antwerpen is maar het voelde echt alsof we in een andere wereld waren.

Ik bedoel, check dit dan? We maakten deze wandeling van 16km – volledig ongetraind en ik ben echt geeen wandelaar haha. Maar omdat het zo’n leuke en afwisselende route was (over smalle bruggetjes, vlonderpaadjes, door bossen en over een berg) zaten die 16km zo in de benen. We hadden zo’n geluk met het weer, het was strakblauw en heerlijk zonnig. Al werd het aan het einde van onze wandeling wel wat mistig, maar dat leverde ook heel bijzondere plaatjes op.

Echt een aanrader en zo cool dat dit gewoon België is! Vanuit zuid-Limburg ben je er ook relatief snel, dus houd dit in je achterhoofd als het weer eens sneeuwt. Al is het in de herfst denk ik ook een prachtige wandeling.

‘s Avonds aten we in Malmedy in een typisch Ardens eetcafé wat het vakantiegevoel compleet maakte.

M’n knuffelbuddy op thuiswerkdagen. Op 10 januari was het alweer 3 jaar geleden dat Freek bij ons op de stoep stond. Zo gezellig :)

We vonden ook eindelijk mooie stoelen voor onze eetkamer. Toen we ruim drie jaar geleden verhuisden ruilden we onze kleine ronde witte tafel van ons appartement al snel in voor dit mooie grote exemplaar (van Juntoo). Maar we vonden er niet direct mooie stoelen bij. Ik vond de zoektocht naar eetkamerstoelen ook super saai: veel lijkt op elkaar, maar het is toch allemaal net weer anders. Wat er mooi uitziet zit vaak niet lekker en vice versa. En als je dan een mooie stoel vindt die lekker zit is hij gelijk €600 per stuk. En aangezien je meer dan 1 stoel nodig hebt tikt dat lekker aan… dus gaven we de zoektocht op, in de hoop vanzelf wel tegen iets leuks op te botsen. En dat lukte, zie hier de Pastis chair van Hay.

We hebben er 2 gekocht, aan de andere kant van de tafel staat een bankje. Op de kopse kant staan nu nog de oude stoelen, die gaan naar de kelder als reserve. We twijfelen nog om voor die plek de pastis chair zonder armleuningen te kopen.

Lang verhaal over een stoel haha, maar we zijn er heel blij mee. Ons interieur voelt net wat meer volwassen :-)

Nog zo’n ’volwassen interieur ding’ én iets waar we al lang naar op zoek waren (maar waar je eigenlijk gewoon tegenaan moet lopen): kunst aan de muur. Tijdens een kerstdiner bij vrienden ontdekten we het werk van Elisia Poelman. Die vriend had twee werken van haar hangen en het was voor het eerst dat m’n vriend en ik allebei dachten: yes, dit vinden we mooi! Over het algemeen houd ik iets meer van abstracte schilderijen, terwijl mijn vriend figuratieve kunst ook heel vet vindt. Elisia’s werk bleek de perfecte balans van beiden te hebben voor ons.

Ik stuurde haar een berichtje op Instagram en we maakten een afspraak om in januari eens langs te komen in haar atelier. Dus zo geschiedde! Het was zo leuk en gezellig om de kunstenaar achter het werk te leren kennen. Dat maakte het voor ons extra bijzonder, want dit zou het eerste echte kunstwerk zijn dat we zouden kopen.

We werden verliefd op een werk en een halve week later kwamen Elisia en haar vriend al langs om het bij ons op te hangen. Eindelijk die lege witte muur boven de bank gevuld!

Kleine anti climax: ik heb nog geen goede foto van het kunstwerk bij ons thuis. Maar voor de nieuwsgierige aagjes alvast een hint: hij staat niet op de foto’s hierboven, maar wel op de Instagram van Elisia ;-)

Op zondag waren we op bezoek bij m’n moeder, die haar verjaardag vierde. In haar hal spotte ik deze foto van mij en m’n broers – ik gok ergens in 1996 genomen. Rockten jullie ook allemaal die zijwaartse staart? Haha.

In de middag reden we weer terug naar Antwerpen zodat we nog even konden binnenspringen bij de vernissage van onze ‘buurvrouw‘ die kunstenares is. We zijn nu natuurlijk heeeelemaal into kunst ;-)

In de laatste week van januari sprong ik op de Eurostar met een pak schuddebuikjes en hageslag in m’n bagage, ik had namelijk een werktripje en dit leek me een leuk cadeautje voor m’n klant ;-) I loooove Londen, vooral omdat je er vanuit Brussel echt zo bent met de trein. Nu wil ik elk jaar naar Londen.

Het was een leuke volle dag, maar work hard play hard: we eindigden gezellig in een Mexicaans restaurant. Was echt een heerlijke volle dag, voelde echt eventjes alsof we in Londen woonden.

Uiteraard plakte ik er een weekendje aan vast. M’n vriend kwam op vrijdagmiddag ook die kant op en samen met vrienden die toevallig ook in Londen waren hebben we een heerlijk weekend gehad. Het was koud, maar zonnig (zoals eigenlijk tot nu toe elke keer als we Londen bezoeken). Op Instagram deelde ik een post met m’n favoriete adresjes en andere aanraders in Londen, ik kijk even of ik ‘m kan insluiten:

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Marlous van den Hoogen (@marlousvandenhoogen)

En op zondagmiddag pakten we de trein weer terug – ik vind dat zo comfortabel reizen!

En dat was januari! Sinds 6 maanden miste ik het bloggen ineens weer. Het kriebelt zelfs om een reisverslagje van Londen te maken, dus wellicht komt er nog een uitgebreide blog met tips & adrejes. En wie weet tot volgende maand voor een nieuw dagboekje ;-)